Krzysztof Cwynar - Gdy poeta odchodzi

Gdy poeta umiera, cały świat się dziwi
A ci, których poezją swoją uszczęśliwił
Wierzą, że się odnajdzie i w takim wymiarze
Co nie mieści się w sferze ludzkich wyobrażeń

Ci dotknięci przez talent jego się jednoczą
Gdy poeta się nagle wymknie naszym oczom
Co to po to miał ciało, by odnaleźć duszę
By przemierzał nią piękno nad polami wzruszeń
Co to po to miał ciało, by odnaleźć duszę
By przemierzał nią piękno nad polami wzruszeń

Gdy poeta odchodzi, nam zostawia wiano
Które nadal się modli nad naszą odmianą
Nie da Bogu swej śmierci na ofiarowanie
Lecz poezji kapłaństwo i życia różaniec
Nie da Bogu swej śmierci na ofiarowanie
Lecz poezji kapłaństwo i życia różaniec