Krystyna Prońko - Kto tak pięknie kradnie

Ja nie chcę znów
za dużo mieć,
za mało też,
w małżeństwie mi
wystarczysz ty,
parasol w deszcz
i modny strój,
i dobry but,
i jeszcze żeby
stał się cud.

Oddałabym
sukienki te
i pończoch sto,
by z tobą - hen,
przed siebie biec
ulicą złą,
bo kiedy w nas
przygaśnie blask,
ty dla mnie skradniesz
jedną z gwiazd.

Ja nie chcę znów
za dużo mieć,
za mało też,
w małżeństwie mi
wystarczysz ty,
parasol w deszcz
i modny strój,
i dobry but,
i żeby jeszcze
stał się cud.

Oddałabym
sukienki te
i pończoch sto,
by z tobą - hen,
przed siebie biec
i znów na dno,
bo kiedy w nas
przygaśnie blask,
ty dla mnie skradniesz
jedną z gwiazd.

Za dobrze nam
ze sobą jest,
za dobrze nam:
za mało chmur,
za mało łez
przy tobie mam.
Uliczny kurz
ma zapach róż,
a w dali czeka
siedem zórz.