Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
King Crimson
Popularne teksty
7. Gibbs - Cios
King Crimson - Epitaph
Epitaph
Tekst dodał(a): manius
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Merkucjo
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Iol
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown.
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
If no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying..
Crying...
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying...
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown.
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
If no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying..
Crying...
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePękają mury
Z inskrypcjami proroków
A na narzędziach śmierci
Odbija się jasny blask słońca
Gdy każdy z nas jest rozdarty
Przez nocne koszmary i sny
Nikt nie założy laurowego wieńca
Gdy cisza dławi krzyk
Chaos będzie moim epitafium
Gdy pełznę wyboistą i zawiłą ścieżką
Jeśli powiedzie się nam, usiądziemy
I zaczniemy się śmiać
Lecz obawiam się, że jutro będę płakał
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał
Pomiędzy stalowymi bramami przeznaczenia
Zasiano ziarna czasu
I podlewano je uczynkami
Uczonych i znanych
Wiedza jest niebezpiecznym przyjacielem
Jeśli nikt nie określa zasad.
Los całej ludzkości jak widzę
Spoczywa w rękach głupców
Pękają mury
Z inskrypcjami proroków
A na narzędziach śmierci
Odbija się jasny blask słońca
Gdy każdy z nas jest rozdarty
Przez nocne koszmary i sny
Nikt nie założy laurowego wieńca
Gdy cisza dławi krzyk
Chaos będzie moim epitafium
Gdy pełznę wyboistą i zawiłą ścieżką
Jeśli powiedzie się nam, usiądziemy
I zaczniemy się śmiać
Lecz obawiam się, że jutro będę płakał
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Płakał...
Płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Płakał...
Jest to polskie tłumaczenie utworu autorstwa Tomasza Beksińskiego.
Z inskrypcjami proroków
A na narzędziach śmierci
Odbija się jasny blask słońca
Gdy każdy z nas jest rozdarty
Przez nocne koszmary i sny
Nikt nie założy laurowego wieńca
Gdy cisza dławi krzyk
Chaos będzie moim epitafium
Gdy pełznę wyboistą i zawiłą ścieżką
Jeśli powiedzie się nam, usiądziemy
I zaczniemy się śmiać
Lecz obawiam się, że jutro będę płakał
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał
Pomiędzy stalowymi bramami przeznaczenia
Zasiano ziarna czasu
I podlewano je uczynkami
Uczonych i znanych
Wiedza jest niebezpiecznym przyjacielem
Jeśli nikt nie określa zasad.
Los całej ludzkości jak widzę
Spoczywa w rękach głupców
Pękają mury
Z inskrypcjami proroków
A na narzędziach śmierci
Odbija się jasny blask słońca
Gdy każdy z nas jest rozdarty
Przez nocne koszmary i sny
Nikt nie założy laurowego wieńca
Gdy cisza dławi krzyk
Chaos będzie moim epitafium
Gdy pełznę wyboistą i zawiłą ścieżką
Jeśli powiedzie się nam, usiądziemy
I zaczniemy się śmiać
Lecz obawiam się, że jutro będę płakał
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Płakał...
Płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Tak, obawiam się, że jutro będę płakał...
Płakał...
Jest to polskie tłumaczenie utworu autorstwa Tomasza Beksińskiego.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Peter Sinfield Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Robert Fripp, Michael Giles, Greg Lake, Ian McDonald |
| Rok wydania: |
1969 |
| Wykonanie oryginalne: |
King Crimson |
| Płyty: |
In The Court Of The Crimson King (LP 1969) |
Komentarze (32):
Już mur z natchnionych prawd i klątw
Zaczyna kruszyć się
Patrz tu – jak w słońcu pięknie lśnią
Narzędzia niosące śmierć
Gdy w każdym z nas ta walka trwa
Na dobre i złe sny
To nikt po laur nie wyciągnie rąk
Gdy cisza zdławi krzyk
Niepewny - mego epitafium kształt
Idę szlakiem po urwistych skałach
Jak przebrniemy, no to z ulgą się będziemy śmiać
Ale boję się, że jutro będę płakał
Tak się boję, że pozostał tylko placz...
Gdzie losu bram - żelazny cień
Tam siewem jest nasz czas
Oddany pod uprawę tym
Którzy wiedzą i wie o nich świat
Lecz wiedza jest jak Brutusa cios
Gdy brak zasad i skrupułów
Stąd widzę, że nasz wspólny los
Spoczywa w rękach głupców
Już mur z natchnionych prawd i klątw
Zaczyna kruszyć się
Patrz tu – jak w słońcu pięknie lśnią
Narzędzia niosące śmierć
Gdy w każdym z nas ta walka trwa
Na dobre i złe sny
To nikt po laur nie wyciągnie rąk
Gdy cisza zdławi krzyk
Niepewny - mego epitafium kształt
Idę szlakiem po urwistych skałach
Jak przebrniemy, no to z ulgą się będziemy śmiać
Ale boję się, że jutro bedę płakał
Tak się boję, że pozostał tylko płacz...
Tak mi się widzi. ;-)
Dodalem raz jeszcze sensowniejsze tłumaczenie
Pokaż powiązany komentarz ↓
nie było ,nie ma i nie będzie nic lepszego !!!!!!!!