Kagerou - Kusatta Umi De Oborekaketeiru Boku Wo Sukuttekureta Kimi [kanji]

Tej łagodnej nocy
Zakochałem się w twojej zapłakanej twarzy niepotrafiącej ukryć niewinności

Uczucia te, niczym gromadzący się śnieg, wezbrawszy się, tworzą zasłonę na niebie

Ta rzewna noc,
która poraniła mnie bezlitośnie
jak wskazówki nieustannie przecinające tarczę zegara

Na sam koniec chcę się śmiać
To ja powiem "żegnaj"

Nasza miłość delikatnie przeminęła tej zbyt cichej, księżycowej nocy
zupełnie jak dziecko męczy się zabawą klockami i w końcu zasypia

Może wydawać się dziwne, że chciałem się rozstać, skoro cię kocham
Ale muszę już iść, bo nie chcę pokazywać łez

Kiedyś znów się tu spotkamy
Inni niż jesteśmy obecnie
Aż wszyscy przestaną wierzyć w tę noc
która teraz jest zbyt zimna

Nasza miłość delikatnie przeminęła tej zbyt cichej, księżycowej nocy
zupełnie jak dziecko męczy się zabawą klockami i w końcu zasypia

Może wydawać się dziwne, że chciałem się rozstać, skoro cię kocham
Ale muszę iść, bo nadchodzi ranek

Z miną pełną niepokoju, starasz się udawać silną
chociaż w momencie decyzji twoje powieki zadrżały

To ty uratowałaś mnie, gdy tonąłem w zanieczyszczonym morzu

Więc nie chcę cię już więcej okłamywać, bo cię kocham
Znienawidziłem siebie za to, że jestem takim mięczakiem
i nie umiem nawet ciebie ochronić
Przepraszam, że musiałaś się ze mną umawiać z mojej zachcianki
Dziękuję za wszystko i żegnaj