Kabaret Hrabi - Widzenie

Nie widziałam się już siedem miesięcy
Obliczyłam, że to chyba za długo
Może to dlatego że tak tu ciemno
Albo że schudłam, nie nie nie nie

Nie wiem czemu, lecz nie rosną mi włosy
Bez wysiłku za to przejdę przez ścianę
Stąpam lekko, że pająka nie spłoszę
Gdy śpi nad ranem

Wiem, pamiętam, kiedyś było mnie widać
(ła ła ła ła)
Dziś, głos tylko, może przydać się chyba
(ła ła ła ła)
Czy się jeszcze raz ucieszę swym cieniem
(ła ła ła ła)
Czy będę miała ze sobą widzenie ehehehe

Światło słońca jakoś dziwnie mnie męczy
Za to żadna mnie nie zmoczy ulewa
I dlatego nawet w noce deszczowe
Samotna śpiewam:
Żałuję że cię znałam, aha
Żałuję że kochałam, aha

Wiem, pamiętam, kiedyś było mnie widać
(ła ła ła ła)
Dziś, głos tylko, może przydać się chyba
(ła ła ła ła)
Czy się jeszcze raz ucieszę swym cieniem
(ła ła ła ła)
Czy będę miała ze sobą widzenie ehehehe

Żywię się wyłącznie światłem księżyca
Mym mieszkaniem brudne, ciemne krużganki
Moim wdziękiem tylko duchy zachwycam
Gdy czasem tańczę

Wiem, pamiętam, kiedyś było mnie widać
(ła ła ła ła)
Dziś, głos tylko, może przydać się chyba
(ła ła ła ła)
Czy się jeszcze raz ucieszę swym cieniem
(ła ła ła ła)
Czy będę miała ze sobą widzenie ehehehe

Kołaczkowska! Widzenie!
Już idę, dobra, już idę...