Kabaret Dudek - Korespondencja z nieba (Tajemnice wiary mej)

Raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy, całe miasto aż drży,
A na rogu harmonia od południa gra.
No to cyk, piwa moc, potem śpiew całą noc
I dziewczyny, ale o tym raczej cicho sza.

Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej
Niezgłębione są.

W niebie też nie śpi nikt, przez ten hałas i krzyk,
Święty Jerzy bez celu łazi tam i tu.
On by też, kto go wie, chętnie zabawił się
Ale z wieku i urzędu zabroniono mu.

Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej
Niezgłębione są.

W niebie źle, pić się chce, święty Piotr mówi: "nie",
Ale Jerzy, stary kizior, jednak urwał się.
Z nimi siadł, z nimi jadł, z nimi pił za pan brat,
Po ojcowsku obejmował towarzyszki swe.

Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej
Niezgłębione są.

Wtedy Archanioł B zrobił donos, że wie
O wybrykach Jerzego tak jak mało kto.
W niebie zwołano wiec, bronił Jerzy się, lecz
Z listy świętych skreślono bezpowrotnie go.

Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej
Niezgłębione są.

W knajpie odbył się wiec, polityczny miał gest,
Jerzy znów ma poprzednie godności swe.
Wtedy Archanioł B dostał w zęby, niech wie,
Że na świętych donosić nie opłaca się.

Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej,
Tajemnice wiary mej
Niezgłębione są...