Kælan Mikla - Umskiptingur

Ég man, ég var á rölti ég var kannski 7 ára
Ég man, ég heyrði söngva, sem sögðu mér að koma
Ég ráfaði og stökk á milli mosagróinna steina
Þegar ég sá álfakvenndi, fallega og rjóða.

Ég var sýkt og ég var veik og ég fann ekki leiðina heim.

Hún sat á hvítum hesti og sagði mér að elta sig
Að álfasteininum sjálfum
Þar voru hennar fjölskylda og þau gáfu mér að borða
Álfabrauð með osti
Þarna leið mér vel og ég vildi ekki fara.

Ég var sýkt og ég var veik og ég mig langaði ekki heim

Á milli tveggja heima, hvar á ég heima?
Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima?

Umskiptingur, umskiptingur, umskiptingur.

Á milli tveggja heima, hvar á ég heima?
Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima?