JOWST & Aleksander Walmann - Grab the Moment

Czytają mnie jak książkę, która jest otwarta.
Kiedy uderzam w worek i się duszę.
Szukam znaku, podczas gdy oni wchodzą mi w oczy.
Ale ukrywam się za prostym poglądem.

Staram się zachowywać ostrożnie, ale gotuje się.
Czując się jak głupiec który został wybrany.
Starając się zachować spokój.
Podczas gdy moja głowa została zbombardowana.
Naprawdę potrzebując tego dobrego nastroju.

Więc gdy wszystko albo nic.
Włożyłem nerwy do trumny.
Więc gdy wszystko albo nic.
Włożyłem nerwy do trumny.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.

Zamierzam, zamierzam,
zabić, zabić.
Głos w mojej głowie,
Nie obchodzi mnie, nie obchodzi mnie.

Dostając ciężary na moje ramiona.
Próbuje stać prosto, ale jestem bez kości.
Otrzymując garść poezji, podczas gdy chodzę na palcach.
I radzę sobie z mapą, która jest bez drogi.

Mam oczy na mojej szyi, ale jestem nieobecny.
Jestem cicho w kącie szukając działania.
Chcę być odważny, ale tylko się starzeję.
Muszę przestać tonąć w rozproszeniu.

Więc gdy wszystko albo nic.
Dostaję takie dobre wibracje.
Więc gdy wszystko albo nic.
Dostaję takie dobre wibracje.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.

Zamierzam, zamierzam,
zabić, zabić.
Głos w mojej głowie,
Nie obchodzi mnie, nie obchodzi mnie.

Zamierzam, zamierzam,
zabić, zabić.
Głos w mojej głowie,
Nie obchodzi mnie, nie obchodzi mnie.

Ukrywając się głęboko w tym rytmie.
Zostałem wezwany do tego skoku.
Nie mam kontroli, ale wiem.
W mojej duszy jest ogień.

Ukrywając się głęboko w tym rytmie.
Zostałem wezwany do tego skoku.
Nie mam kontroli, ale wiem.
W mojej duszy jest ogień.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.

Zabiję ten głos w mojej głowie.
Nie obchodzi mnie upadek.
Zamierzam chwycić chwilę.