Joan Baez - Annabel Lee

To było wiele, wiele lat temu
W królestwie leżącym nad morzem
Żyła tam panna, którą może znacie;
nazywała się Annabel Lee
I ta panna żyła tylko tą jedną myślą
by kochać i być przeze mnie kochaną

Byłam dzieckiem i ona też nim była -
w królestwie leżącym nad morzem
Ale kochałyśmy się miłością, która była czymś więcej;
ja i Annabel Lee
Miłością, na którą skrzydlaty serafin* z niebios
patrzył z zazdrością

I to był powód dla którego - dawno temu,
w królestwie leżącym nad morzem -
Wiatr powiał z chmury
oziębiając moją Annabel Lee
Nadszedł jej wysoko urodzony krewny
by zamknąć ją w grobowcu
W tym królestwie nad morzem

I anioły - nawet w połowie nie tak szczęśliwe w niebie -
poszły, zazdroszcząc jej i mi
Tak! To był powód (jak wszyscy ludzie wiedzą -
w tym królestwie nad morzem)
dla którego wiatr powiał z chmury nocą,
oziębiając moją Annabel Lee
Dla którego wiatr powiał z chmury nocą,
oziębiając moją Annabel

Ale nasza miłość była silniejsza, dużo silniejsza od miłości
tych, którzy byli starsi od nas
Była dużo mądrzejsza od nas -
i ani anioły w niebie nad nami,
ani demony głęboko pod morzem
nie mogą oddzielić mojej duszy od duszy
pięknej Annabel Lee; a księżyc nigdy nie zaświeci,
nie przynosząc mi snów
o pięknej Annabel Lee
I gwiazdy nigdy nie wzejdą, ale ja czuję jasne oczy
pięknej Annabel Lee
I tak, przez całą noc, leżę u boku
mojej najdroższej, mojego życia, mojej panny młodej
W grobowcu tu nad morzem
W jej grobie nad szumiącym morzem



* Serafin to istota biblijna, wymieniana w Starym Testamencie; w tradycji chrześcijańskiej klasyfikowały się do aniołów, członków chórów anielskich