Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Jethro Tull
Jethro Tull - Wootton Bassett Town
Wootton Bassett Town
Tekst dodał(a): ScottyMoorhead
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): maciekr10
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): frodo67
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Hourglass sands run through my veins like blood draining from a salty wound.
Mad Mars forgets the cost of strife, serves no longer, purpose in my life.
I lie in sweat, cry others' tears and write a letter to my Mum,
My wife, my God unheard, unseen, Who never thinks to intervene.
Oh, what pain and oh, what lie has called to us, from heaven on high?
This cruel and harsh sweet punishment for follies acted, leaves us spent.
Long road to Baghdad, then Persian hordes?
Where will we stop to sheath our swords?
IEDs lie patient, sleeping, wake when soldier boots come creeping.
Hourglass sands run through my veins like blood draining from a salty wound.
Mad Mars forgets the cost of strife, serves no longer, purpose in my life.
Down this dusty scorched wind-blast track, eyes facing forward, ne'er look back.
As rain comes down on Wootton Bassett Town, black hearses crawl and church bells sound.
Bikers, burghers line the kerbs; a politician, a Highness Royal.
Chance shoppers, tradesmen, stiffly stand and shed their tears for the military man
Mad Mars forgets the cost of strife, serves no longer, purpose in my life.
I lie in sweat, cry others' tears and write a letter to my Mum,
My wife, my God unheard, unseen, Who never thinks to intervene.
Oh, what pain and oh, what lie has called to us, from heaven on high?
This cruel and harsh sweet punishment for follies acted, leaves us spent.
Long road to Baghdad, then Persian hordes?
Where will we stop to sheath our swords?
IEDs lie patient, sleeping, wake when soldier boots come creeping.
Hourglass sands run through my veins like blood draining from a salty wound.
Mad Mars forgets the cost of strife, serves no longer, purpose in my life.
Down this dusty scorched wind-blast track, eyes facing forward, ne'er look back.
As rain comes down on Wootton Bassett Town, black hearses crawl and church bells sound.
Bikers, burghers line the kerbs; a politician, a Highness Royal.
Chance shoppers, tradesmen, stiffly stand and shed their tears for the military man
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMiasteczko Wootton Bassett
Piasek przesypuje klepsydra żył jak tę krew z mej rany posypanej solą
Szalony Mars zapomniał, że wojaczka ma swą cenę i że w końcu się nie opłaca.
Leżę zlany potem, płaczę cudzymi łzami i piszę list do mamy
żony, mego Boga bez głosu, co go nie widać, co się w nic nie wtrąca.
O, jak boli, jakimż kłamstwem był ten zew z nieba wysokiego!
Posłuch daliśmy głupocie i za karę nas elegancko okrutnie porzucą
Na długiej drodze do Bagdadu, czy później, w najeździe perskich hord?
Gdzie było to miejsce na odłożenie naszych mieczy najwłaściwsze?
Ładunek uśpiony cierpliwie czeka aż trąci go but pełznącego żołnierza.
Piasek przesypuje klepsydra żył jak tę krew z mej rany posypanej solą
Szalony Mars zapomina, że wojaczka ma swą cenę i że w końcu się nie opłaca.
Kroczymy tym wypalonym szlakiem usmaganym wiatrem, patrzymy na wprost nigdy za siebie.
Gdy deszcz zalewa miasteczko Wootton Bassett, karawany czarne suną i dzwony kościelne biją
Rowerzyści, mieszkańcy przy krawężnikach; jakiś polityk, jakaś Jego Wysokość
Przypadkowi klienci, sprzedawcy sztywno stoją i ronią łzy nad wojskowym.
Piasek przesypuje klepsydra żył jak tę krew z mej rany posypanej solą
Szalony Mars zapomniał, że wojaczka ma swą cenę i że w końcu się nie opłaca.
Leżę zlany potem, płaczę cudzymi łzami i piszę list do mamy
żony, mego Boga bez głosu, co go nie widać, co się w nic nie wtrąca.
O, jak boli, jakimż kłamstwem był ten zew z nieba wysokiego!
Posłuch daliśmy głupocie i za karę nas elegancko okrutnie porzucą
Na długiej drodze do Bagdadu, czy później, w najeździe perskich hord?
Gdzie było to miejsce na odłożenie naszych mieczy najwłaściwsze?
Ładunek uśpiony cierpliwie czeka aż trąci go but pełznącego żołnierza.
Piasek przesypuje klepsydra żył jak tę krew z mej rany posypanej solą
Szalony Mars zapomina, że wojaczka ma swą cenę i że w końcu się nie opłaca.
Kroczymy tym wypalonym szlakiem usmaganym wiatrem, patrzymy na wprost nigdy za siebie.
Gdy deszcz zalewa miasteczko Wootton Bassett, karawany czarne suną i dzwony kościelne biją
Rowerzyści, mieszkańcy przy krawężnikach; jakiś polityk, jakaś Jego Wysokość
Przypadkowi klienci, sprzedawcy sztywno stoją i ronią łzy nad wojskowym.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Ian Anderson Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2012 |
| Wykonanie oryginalne: |
Jethro Tull's Ian Anderson |
| Płyty: |
Thick As A Brick 2 |
Komentarze (0):