Jarun - Niech moje słowa będą ogniem

Niech moje słowa będą ogniem
Co w popiół spali świata wrzód
Niech moje słowa będą śmiercią
Dla prawdy ziemi i niebios kłamstw

Niech moje serce, korzenie świata
Oplotą, ziemi pompując krew
Bym poczuł drżenia ginących wiar
Bym wchłonął ból, zrozumiał strach

A potem ptaki pieśń poniosą
Ulotne wersy umkną w pustkę...

Niech moje ciało, na szczytach ziemi
Owieją wiatry ostatnich burz
Co w dal poniosą strzępy wspomnień
Popioły świata, okruchy słów

A nawet jeśli świt nadejdzie
Patrzeć nie będzie komu...

Niech w moich oczach umrze światło
Niech się narodzi otchłań burz
Niech moje oczy mgła przysłoni
Bo nie chcę widzieć, bo nie chcę być