Janusz Gniatkowski - Srebrne wesele

(Sto lat, sto lat niech żyją, żyją nam!)

W kwiaciarni wybiorę najdroższy mi kwiat
Rodzince niedzielę umilę
Bo dzisiaj świętuje dwadzieścia pięć lat
Tak piękne przeżyje się chwile!

Srebrne wesele!
Panowie, z szampanem pospieszcie co tchu:
O przyjaciele
W miłości, wierności życzymy lat stu!
Życia tak wiele
Radości i smutków nie skąpił nam świat
Srebrne wesele!
Rodzince strzeliło dwadzieścia pięć lat
Dwadzieścia pięć lat

Pierścionki, pamiątki od ślubu do dziś
Toczyły się kołem przez dzieje
Do marzeń dalekich powraca znów myśl
I nowe snujemy nadzieje

Srebrne wesele!
Panowie, z szampanem pospieszcie co tchu:
O przyjaciele
W miłości, wierności życzymy lat stu!
Życia tak wiele
Radości i smutków nie skąpił nam świat
Srebrne wesele!
Rodzince strzeliło dwadzieścia pięć lat
Dwadzieścia pięć lat

(Niech im gwiazda pomyślności nigdy nie zagaśnie!)

Dziewczyny, chłopaki, synowie i zięć
I coraz nas więcej przybywa
Nasz stary wciąż jary, potańczyć ma chęć
I mama jak nigdy szczęśliwa

Srebrne wesele!
Panowie, z szampanem pospieszcie co tchu:
O przyjaciele
W miłości, wierności życzymy lat stu!
Życia tak wiele
Radości i smutków nie skąpił nam świat
Srebrne wesele!
Rodzince strzeliło dwadzieścia pięć lat
Dwadzieścia pięć lat

La la la la la
La la la, la la la, la la la, la la
La la la la la
La la la, la la la, la la la, la la
Życia tak wiele
Radości i smutków nie skąpił nam świat
Srebrne wesele!
Rodzince strzeliło dwadzieścia pięć lat
Dwadzieścia pięć lat

Olé!