Jan Pietrzak - Umberto D.

Uliczkami różowej zadumy
Idzie biedny pan Umberto D.
Niebo ptaki ma z cukru i gumy -
Co ma z nieba pan Umberto D.?

Pan Umberto z nieba ma łaskę
Z nieba ma swoich ...dziesiąt lat
Pieska, którego rano głaszcze
Oraz trochę niespłaconych rat

Nad rynkami różowej zadumy
W takim mieście, gdzie hodują bez
Siedzi Pan Bóg i patrzy się z góry
Co robi biedny pan Umberto D.

A pan Umberto wraz z Nikiforem
Przeszywa słońce na drugą stronę
Chcieliby po pracy wieczorem
Pić wino białe i czerwone

Uliczkami różowej zadumy
Spaceruje wraz z pieskiem swym
To źle, że Umberto zna Nikifora
Źle, że Nikifor skumał się z nim

Bo Nikifor nauczy go rzeczy
Których nie znał pan Umberto D.
Bo Nikifor mu gwiazdkę zapałką zaświeci -
Nie znał cudów tych Umberto D.

Uliczkami różowej zadumy
Już nie chodzi pan Umberto D.
Z Nikiforem zamieszkał do spółki
A Nikifor jest bóg albo leń

A Nikifor komety rękawem maluje
Zajączki uwięził we śnie
Przez płótna Nikifora spaceruje
Ten biedny pan Umberto D.