「Wędrując wśród trupów, niosąc cierpienie, smutek i gniew
I do moich braci żyjących w bólu, mówię...」
「Po raz kolejny odsłonię zasłony...」
Ludzie kierują się w stronę nieba, miłość leży poza nim, ale jest nieokreślona
Świt płonie, a krople wody rozpraszają się jak piana
「Tak jak kiełkuje zasiane ziarno, czy nasz cel zmienia się na zawsze?」
Ludzie kierują się ku pustemu niebu, oblani żalem jak zamarznięty kwiat
I nawet te słowa, wykrzykiwałeś je
"Potwór wbił swe szpony w ziemię. Podziemny świat, na który świecą jego niebieskie oczy, jest ohydny.
Czy pełzanie tutaj jest moim własnym pragnieniem, czy żądzą władzy?"
Jeśli podarłeś na strzępy to, co powinieneś był kochać,
To nic tu nie pozostaje
I jako takie, te stanowcze, wypaczone myśli
Pochłaniają wszystkich, którzy nie są im przeciwni i nabierają masy
Powodem opadania kwiatów wiśni jest to, że kwiaty mają zakwitnąć ponownie
A w moim sercu płonie płomień, który rozpalił moje ręce do czerwoności
Weź na siebie światło Imperium, przyjdź teraz, stań
I bądź skrzydłami, które chronią tych, których kochasz
I z tą czerwoną przysięgą idź dalej,
Aż rozpadniesz się w proch z tymi swoimi myślami...
「Anioł śmierci woła. W obliczu tego wielkiego świata
My, o tak niewielkiej posturze, po prostu zostaniemy zjedzeni」
「To smutna powtórka z życia ludzi, którzy nie potrafią się nawzajem zrozumieć...」
「Tak jak woda spływa w dół, tak ludzkość jest zmywana do głębi」
「Lament przybiera fizyczną formę i przybywa tutaj...」
Klęska... Złośliwość... Rozpacz!
Zrodzony w dalekich krainach
Jest tam jeszcze niewidzialne uwielbienie dla moich braci
Mam nadzieję, że pewnego dnia,
Będę w stanie się tam z tobą spotkać
"Potwór wbił swe szpony w ziemię. Podziemny świat, na który świecą jego niebieskie oczy, jest ohydny.
Czy pełzanie tutaj jest moim własnym pragnieniem,
Czy żądzą władzy?"
Jeśli wytępiłeś tych, których powinieneś był kochać
Więc żaden duch tu nie pozostanie.
I jako takie, to fatalne, bolesne przekleństwo
Pochłonęła wszystkich tych, którzy nie odpokutowali
Powodem opadania kwiatów wiśni jest to, że kwiaty mają zakwitnąć ponownie
A w moim sercu płonie płomień, który rozpalił moje ręce do czerwoności
Weź na siebie światło Imperium, przyjdź teraz, stań
I bądź skrzydłami, które chronią tych, których kochasz
I z tą czerwoną przysięgą idź dalej,
Aż rozpadniesz się w proch z tymi swoimi myślami...
Rywalizacja bez zobaczenia Hadesa, szaleństwo z myślą o śmierci
Wszystko po to, by chronić tych, których kochasz, aż do samego końca
To lśniące czerwone światło twojej przysięgi
Wszystko po to, byś uchwycił je tą ręką
Z tymi myślami...
「Ach, nieważne, czy świat się śmieje
Wspólnie snujemy wątki niezwyciężonej woli, aby kontynuować tę historię
Tak, jeszcze po tym raz o tym świecie będzie się mówiło
A to, co zobaczycie po opadnięciu kwiatów, to...」
Historia edycji tłumaczenia
Komentarze (0):