Hikaru Utada - Dareka no negai ga kanau koro

„Gdy spełniają się czyjeś prośby”

Najcenniejsze rzeczy tracimy z błahych powodów
ten zimny lśniący pierścień mi to ukazał
Nie mów mi, że ta chwila to wszystko, co chcesz
… jeśli to nieprawda
Drzwi za tobą zamknęły się bezszelestnie

Im mocniej modlę się o twoje szczęście
tym bardziej zarozumiała się staję
Mimo to nie chcę cię stracić…
Nigdy więcej…
Gdy czyjeś prośba się spełnia…
…ktoś inny płacze…
A drzwi dalej nie wydają dźwięku

wszyscy cię potrzebują,
ale tylko ja chcę być tą, która cię uleczy…
chcę nią być, choć to ma swoją cenę…

Gdy modlę się o własne szczęście
to nie egoizm, prawda?
Jeśli tak, chcę przytulić cię…
Raz jeszcze, bardzo mocno…
Gdy wyschną już moje łzy…
Ktoś inny zacznie płakać.
Dlatego ziemia pod nami nigdy nie wyschnie.

Im bardziej modlę się o twoje szczęście…
tym bardziej zarozumiała się staję.
Nigdy nie chciałeś mnie zatrzymać…
Ani razu…
Gdy czyjaś prośba się spełnia…
…ktoś inny płacze…
Prośby wszystkich nie mogą się spełnić naraz.

Im nasza mała Ziemia dłużej się kręci…
tym stajesz się mi bliższy
Chcę przytulić się raz jeszcze…
Tylko raz, delikatnie