Heima - Cicho tonę

Tego lata
Mieliśmy koniec świata
Więdły kwiaty od Tokio po Kabaty
A ja wciąż ta sama
Nieznana
Wśród miast, zgiełku szumu, tramwajów i braw

Cicho tonę jak ta, co Ofelia imię ma
Na przekór wodzie
Cicho tonę

Nie osłodzi nic twoich słonych łez
Ja wiem, że jest źle
Moje ciało z wody już powoli schnie
Powiedz po co ratowałeś mnie

Chciałam płynąć
I dopłynąć tam
Gdzie wzburzone fale biją się wśród skał
W miejsce, w którym gdzie nie spojrzę w dal
Zobaczę tylko lekki horyzontu blask

Horyzontu blask blask
Horyzontu blask blask
Horyzontu

Nie osłodzi nic twoich słonych łez
Ja wiem, że jest źle
Moje ciało z wody już powoli schnie
Powiedz po co ratowałeś mnie

Nie osłodzi nic twoich słonych łez
Ja wiem, że jest źle
Moje ciało z wody już powoli schnie
Powiedz po co ratowałeś mnie

Nie osłodzi nic twoich słonych łez
Ja wiem, że jest źle
Nasza miłość tonie, już powoli w wodzie
A więc żegnaj, żegnaj, żegnaj, żegnaj