Hекроист - Dziewczyna z Andromedy

Mocy Twej blask lśni we mnie tak
Gdy namiętności zew wezbrany budzi mnie do życia znów
Po milionach lat z pustką sam na sam
W wielkim zrywie wszechświat we mnie Twoją siłą sen przerywa

Daj mi swą dłoń i mocą Twych Słońc
Rozpal we mnie wicher tchnienia bym rozwiewać mógł ciemności
Bądź przy mnie znów i siłą Twych słów
Obejmij moje serce tak by gwiezdny pył mógł nas otoczyć

Ognisty wiatr, oczu Twych czar
Wypala wewnątrz mnie zwątpienie by wspólnie razem móc się wznieść
Ponad ten świat i ponad ten ład
Gdzie chaosu pazur chce wkraść się w nasz magiczny krąg...

Uczuć Twych woń zabiera mnie stąd
Gdzie samotnie walkę toczę z demonami wiecznych kłamstw
To klęski strach unurzał mnie w snach
Gdzie czekałem całe wieki na Twojego przyjścia czas!

Gdy z gwiazd przybyłaś promienna
i wznieciłaś mój blask tworzenia
w miliardy światów brzemienna
Tchnęłaś weń wolę istnienia

Energii swych czarem niezmienna
Mocą unicestwienia
Sprawiłaś że niemoc ma płonna
Wygasła w czas odrodzenia

Uratuj mnie ze szponów mych męk
Tchnij światło w cień co duszę umęczoną mą spowija
Ze wszystek sił będę się wić
W wezbranych wodach oceanu szczęścia się upijać

Po nocy czarnych sił, promienny świt
Rozjaśnia me wszechświaty odganiając Nawii cień
Walkirio ma, strażniku w snach
Od zawsze byłaś blaskiem szczęścia zwiastującym nowy dzień

Wystarczy już, że przybyłaś znów
Ocalając wszystkie tchnienia we wszechświatach mych upadłych
Podnosisz mnie, zstępując tu
Dziewczyno z Andromedy, ma Walkirio przeznaczona!

Przez gwiazd aleję idziemy
Razem już połączeni
Nic już nas nie zatrzyma
i nic już nas nie rozdzieli...