Guiziec - Październik

mijam z rana ludzi rozpoznaję twarze
to już jest rytuał niczym rozkład jazdy
niech się coś wydarzy tak po cichu marzę
i nie chodzi o odkrycie supernovej gwiazdy

to jest już październik zimno i brak słońca
w parku zielona co jedynie trawa
chłód przeszywa nasze serca i nie widać końca
nadzieja umiera nieprzyjemna sprawa

i też u mnie zmiany widać ale cóż mam począć
przywykłem do twarzy którą widzę w lustrze
czy są jeszcze rzeczy niechaj mnie zaskoczą
aby się na stare lata monotonii ustrzec

to jest już październik utkwił w mojej głowie
na zabawę chyba nie ten klimat
może i obawa co za głupi człowiek
przecież lat się nie oszuka czasu nie zatrzyma

to jest już październik zimno i brak słońca
w parku zielona co jedynie trawa
chłód przeszywa nasze serca i nie widać końca
nadzieja umiera nieprzyjemna sprawa