Gregorian - Kashmir

Och, niech słońce smaga mą twarz
Gwiazdy wypełniają moje sny
Ja jestem podróżnikiem wszystkich rodzajów przestrzeni
By być tam, gdzie byłem
Siedziałem ze starszymi najwyższego rodu
Słyszano mnie lecz nie widziano
Mówili o dniach poszukiwania dróg
By wszystko się objawiło
Żadnej pieśni w językach żyjącej łaski
Dźwięki pieszczą me uszy
Ni słowa z tych słyszanych nie mógłbym powtórzyć
Historia była całkiem jasna och och och och oooch

Dziecino ja leciałem oooh yeah
Nikt nie zaprzeczy, że się unosiłem
Oh oooh yeah ja leciałem
Nikt nie zaprzeczy, że się unosiłem, nikt
Oooh wszystko co ja widzę obraca się w brąz
W miarę jak słońce obraca się dookoła

I moje oczy czują piasek
Gdy przebiegam wzrokiem to zmarnowane życie
Nie mogę zaprzeczyć, nie mogę zaprzeczyć
Tego co czuję

Och, miłości ma, ta burza mija bez śladu
Jak myśli w środku snu
To jest mężczyzna, który przywiódł mnie w to miejsce
Ekran żółtej pustyni

Tańczyłem w świetle letniego księżyca
I wrócę znów
Gdy pył co w czerwcu wznosi się wysoko
Popłynie do Kashmiru

Och, ojcze czterech wiatrów
Wypełnij żagle me przez ocean łez
Bez przygotowania lecz z twarzą sierocą
Noszącą pasmo obaw

Gdy jestem w drodze, gdy jestem w drodze, tak
Chcę by moje stopy zostały yeah oooh oooh yeah
Oooh oooh yeah mam dość, tak bardzo dość oooh moja mała
Oooh moja mała pozwól mi cię tam zabrać
Och pozwól mi cię tam wziąć
Pozwól mi cię tam wziąć
Ooooh oooh yeah yeah.