Gracjan Kalandyk - Zanim odejdę

Kiedy zimny wiatr
przyjdzie i zerwie dach,
W progi zawita strach,
w oczy spojrzy ostatni raz,
W głowie myśli stworzą chaos,
a niepokój, lęk
W Nas wtuli się czule.
Oczy zamknąć chce mocno wierząc, że się obudzę u góry.


Zanim twarz okryje piach,
Zaczerpnąć tlenu ten jeden raz.
Poczuć znów, po prostu być,
Zanim wiatr zabierze mi świt,
Zanim rozgorzeje w nas żal,
Zanim zniknie ostatnie z miast,
I odejdę w niepamięć,
Gdy kurtyna okryje świat,
wzburzy krew ostatni raz
wiem, nie zmienię się wcale.


Czy pożegnam nadzieję gdy stanę u bram,
A może odkupię winy za kłamstwa sprzed lat,
A może wzlecę i siądę na jednej z tych gwiazd,
Których nikt nie widział, a wierzą w nie tak.