Gary Numan - The End Of Things

Cóż to za głos woła mnie cicho?
Nic tu nie jest takie, jakim się wydaje
Czy to szept dotykający mojego strachu?
Czy ja nie śpię, czy może jestem zagubiony w starych snach?

Wszystko jest takie zimne
Powietrze jest takie stęchłe
Nie powinno tu być nic do zobaczenia
Czy to ostrzeżenie?
Jak w czarnej księdze
Nie może być nikogo innego oprócz mnie

Widzę ciemniejszy odcień ciemności
Słyszę cień ukrywający się w świetle
Czuję duszące napięcie
W strasznym pragnieniu

Wszystko jest takie zimne
Powietrze jest takie stęchłe
Nie powinno się tu niczego bać
Ale oddycham
Śmiech dziecka
Czy jakakolwiek część tego może być prawdziwa?

Wszystko, dla czego pracuję
Wszystko, za czym tęsknię, jest zawsze po prostu za daleko
Wszystko, na co mam nadzieję, nigdy się nie zdarza
Wszystko, dla czego krwawię, wypala na mnie bliznę
Wszystko, o co walczę, pozostawia gorzki smak
Wszystko, za czym płaczę, patrzy mi w twarz
Wszystko, za czym krzyczę, ledwo zna moje imię
Wszystko, za co umarłbym, umrze tak samo
Tutaj ze mną

Czy to jest prawda o twoim przebaczeniu?
Czy jesteś tym nieznajomym, który stał u moich drzwi?
Czy to pojawił się nagły koniec rzeczy?
Czy jesteś odpowiedzią, której pragnąłem?

Wszystko jest takie zimne, powietrze jest takie nieruchome
I nie ma tu nic poza mną
Jeśli tu należę, i to jest miłosierdzie
W takim razie nie ma miejsca, w którym wolałbym być

Wszystko, na co pracowałem
Wszystko, za czym tęskniłem, zawsze było po prostu za daleko
Wszystko, na co liczyłem, nigdy się nie spełniło
Wszystko, za co krwawiłem, wypaliło na mnie bliznę
Wszystko, o co walczyłem, pozostawiło gorzki smak
Wszystko, za czym płakałem, śmiało mi się w twarz
Wszystko, o co krzyczałem, ledwo znało moje imię
Wszystko, za co umarłem, umarło tak samo
Tutaj, ze mną