Gardian - Poświęcili życie pasji

1. Pamiętam to jak dziś, zaczynałem od skutera.
Rok później, w mym garażu już sześćsetka.
Może i za szybko, ale w kasku świat jest lepszy.
Nie zrozumie tego nigdy ten, kto nie jeździł.
Lewa w górę zawsze, gdy wymijam się z innymi.
Nazywam ich braćmi, bo na wsparcie mogę liczyć.
Niestety dnia każdego, ktoś z nas odchodzi.
Śmierć zabiera ich do siebie, powiększając własne progi.
Mnie też chciała dopaść, czekała na zakręcie.
Zabrakło kilku metrów, byłbym dzisiaj na niebieskich.
Wielu ludzi mówi, "to było ostrzeżenie".
Lecz jeździć nie przestanę, bo jak kochasz - nie odejdziesz.
I mam gdzieś takich ludzi, co mówią na nas dawcy.
Nie potrafią pojąć tego, że my jeździmy z pasji.
Są szaleńcy, ja także to przyznaję.
Lecz pamiętaj człowieku, że nie wszyscy tacy sami.

Ref:
[Motocykl mą miłością, nie oddam tego za nic.
Choć ludzie ciągle twierdzą, że maszyna może zabić.
Jest ryzyko, ale chyba tak jak wszędzie.
Ale nie zostawię tego nigdy, pasji oddałem serce.] x2

2. Motocykl mą miłością, nie oddam tego za nic.
Jesteśmy już jednością, odejdziemy razem.
Nie będę żałował, gdy nawet coś się stanie.
Błędy popełnia każdy, oddałem serce pasji.
Wrzucam kolejny bieg, a w pogoni za mną ona.
Biegnie z kosą, cała krwią jest splamiona.
Zabrała ich już setki, tysięcy.
Oni nadal żyją, ciągle jeżdżą na niebieskich.
Tak naprawdę nie zginęli, bo nosili pasję w sercach.
Robią nadal co kochali, mkną po szlakach nieba.
Tam jest lepiej, szczęścia nic im nie odbierze.
Choć na Ziemi nadal bliscy, wylewają łzy za nimi.
Nie płaczcie więcej, poświęcili życie pasji.
Nadal robią to, co naprawdę tu kochali.
Choć pogłoski takie, że dawca się zabił.
On nie odszedł nigdy, bo swej pasji nie zostawił.

Ref:
[Motocykl mą miłością, nie oddam tego za nic.
Choć ludzie ciągle twierdzą, że maszyna może zabić.
Jest ryzyko, ale chyba tak jak wszędzie.
Ale nie zostawię tego nigdy, pasji oddałem serce.] x2