Formis - Skaven

1. Obuchem, obuchem zmiażdżony przez sen
Wyciągam dłoń do brata choć martwy jest, wiem

Skaven, człowiek, zwierz
Nędza, plaga, gniew, śmierć

Ołowiem skarcony bo ołów pada jak deszcz
Nie cierpię, cierpienie uległo w bezruchu w bezdech

Nędza, plaga, gniew, śmierć

2. To ciało, pulsuje w skorupie krwi
Kości w padlinie w ochłapie tu tkwi
Żywa trumna to skóra, to kwestia chwil
Ziemia przytula ramieniem rozkładu i śmierci

Człowiek nad człowiekiem uparcie z nożem tkwi
Bestialstwo bez honoru, kostuchy okres żniw

Esencja prawdy
Z ofiary tryska krew
Bóg się przygląda
Dyktator śmieje się

Dominium wiary
Proroctwo spełnia się
Lud biernie stoi
W habicie zwykły szpieg

3. Skazaniec, niewolnik, przez życie co strach
Mgła zatrucia przysłana przez wiatr
Ze wschodu, z zachodu, z człowiek to rąk
Przed zgniciem uciekać, zwyciężcą Abadon

Oczy to ogień, sercem jest strach
Kły, pazury jeno ogonów nam brak