Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Forest Blakk
Popularne teksty
12. Kękę - Znachor
Forest Blakk - Breathe
Breathe
Tekst dodał(a): wero1617
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): wero1617
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): wero1617
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Today I looked up how long it would take to drown
Today I looked up how long it would take to drown
How long can you hold your breath before you can't hold your breath any longer?
And how long until your lungs give out and the sound that used to fill the void, quiets like a mouse at midnight, searching for its piece of the pie
Today I stood in front of a window and imagined what it would be like to fly
No I didn't, I imagined what it would be like to jump outside the frame that caged me inside
But my better judgement said it wouldn't be very kind if someone you cared about found you
That's the voice that plays like a tape on rewind
Rewind
Rewind
It wouldn't be fair to a stranger either
Today I'm reminded of the time I watched a man jump into a highway when I was just seventeen
The car lights on either side of the upper portion of the auto route below standing at attention
Staring off into the distance, just waiting for the road to clear, and the way to the comfort of their loved ones to be made
Death is a strange and hollow inconvenience when you think about it
There's a blank face that quickly and abruptly finds its way to all who witness something of that magnitude
It's not empathy, it's not sympathy, it's more of a forced, intrinsic, and integral self-reflection
Why would someone do such a thing?
What could drive someone to that type of depth?
Could I, be driven to such depths?
Would I ever be able to jump?
There is no place to be soft in these moments
Jump
There's no time to be caught in this moment
Jump
There's no need to believe there ever was a moment
Jump
Sigh, believe, relief, in this moment
'Cause I could never be the one to be in this moment
Or could I?
Jump
Today I looked up how long it would take to drown
Do you first hold your breath, do you exhale all of your problems and worries before casting your thoughts to the bottom of an otherwise empty place below the poverty line of depressed thoughts and the sad calamity of a haunted house you've called home
I don't know
Maybe someone out there has an answer
But for now I'm still trying to come to terms with the fact that today I looked up how long it would take to drown
Today I looked up how long it would take to drown
How long can you hold your breath before you can't hold your breath any longer?
And how long until your lungs give out and the sound that used to fill the void, quiets like a mouse at midnight, searching for its piece of the pie
Today I stood in front of a window and imagined what it would be like to fly
No I didn't, I imagined what it would be like to jump outside the frame that caged me inside
But my better judgement said it wouldn't be very kind if someone you cared about found you
That's the voice that plays like a tape on rewind
Rewind
Rewind
It wouldn't be fair to a stranger either
Today I'm reminded of the time I watched a man jump into a highway when I was just seventeen
The car lights on either side of the upper portion of the auto route below standing at attention
Staring off into the distance, just waiting for the road to clear, and the way to the comfort of their loved ones to be made
Death is a strange and hollow inconvenience when you think about it
There's a blank face that quickly and abruptly finds its way to all who witness something of that magnitude
It's not empathy, it's not sympathy, it's more of a forced, intrinsic, and integral self-reflection
Why would someone do such a thing?
What could drive someone to that type of depth?
Could I, be driven to such depths?
Would I ever be able to jump?
There is no place to be soft in these moments
Jump
There's no time to be caught in this moment
Jump
There's no need to believe there ever was a moment
Jump
Sigh, believe, relief, in this moment
'Cause I could never be the one to be in this moment
Or could I?
Jump
Today I looked up how long it would take to drown
Do you first hold your breath, do you exhale all of your problems and worries before casting your thoughts to the bottom of an otherwise empty place below the poverty line of depressed thoughts and the sad calamity of a haunted house you've called home
I don't know
Maybe someone out there has an answer
But for now I'm still trying to come to terms with the fact that today I looked up how long it would take to drown
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDzisiaj sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Dziś sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Jak długo możesz wstrzymać oddech, zanim nie będziesz mógł dłużej wstrzymywać oddechu?
I jak długo, zanim twoje płuca się wyczerpią, a dźwięk, który wypełniał pustkę, ucichnie jak mysz o północy, szukając swojego kawałka ciasta
Dziś stanąłem przed oknem i wyobrażałem sobie, jak by to było latać
Nie, nie, wyobrażałem sobie, jak by to było wyskoczyć poza klatkę, która zamknęła mnie w środku
Ale z rozsądku stwierdziłem, że nie byłoby zbyt miłe, gdyby znalazł cię ktoś, na kim ci zależy
To jest głos, który gra jak taśma przy przewijaniu do tyłu
Przewijana do tyłu
Przewijana do tyłu
Byłoby to również niesprawiedliwe dla nieznajomego
Dziś przypomina mi się czas, gdy miałem siedemnaście lat, kiedy obserwowałem mężczyznę wskakującego na autostradę
Światła samochodu po obu stronach górnej części trasy samochodowej poniżej stoją na baczność
Wpatrując się w dal, tylko czekając, aż droga się oczyści i droga do komfortu swoich bliskich będzie zrobiona
Kiedy się nad tym zastanowić, śmierć jest dziwną i pustą niedogodnością
Jest pusta twarz, która szybko i nagle trafia do wszystkich, którzy są świadkami czegoś o takiej wielkości
To nie jest empatia, to nie współczucie, to raczej wymuszona, wewnętrzna i integralna autorefleksja
Dlaczego ktoś miałby to zrobić?
Co mogło doprowadzić kogoś do takiej głębokości?
Czy mógłbym zostać zepchnięty na takie głębokości?
Czy kiedykolwiek będę w stanie skakać?
W takich chwilach nie ma miejsca, by być miękkim
Skacz
Nie ma czasu, by dać się złapać w tej chwili
Skacz
Nie ma potrzeby wierzyć, że kiedykolwiek był taki moment
Skacz
Westchnij, uwierz, ulga w tej chwili
Ponieważ nigdy nie mógłbym być tym, który byłby w tej chwili
A może mógłbym?
Skacz
Dzisiaj sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Czy najpierw wstrzymujesz oddech, czy wydychasz wszystkie swoje problemy i zmartwienia, zanim zrzucisz swoje myśli na dno pustego miejsca poniżej granicy ubóstwa przygnębionych myśli i smutnej klęski nawiedzonego domu, który nazwałeś domem?
Nie wiem
Może ktoś tam ma odpowiedź
Ale na razie wciąż próbuję pogodzić się z faktem, że dzisiaj sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Dziś sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Jak długo możesz wstrzymać oddech, zanim nie będziesz mógł dłużej wstrzymywać oddechu?
I jak długo, zanim twoje płuca się wyczerpią, a dźwięk, który wypełniał pustkę, ucichnie jak mysz o północy, szukając swojego kawałka ciasta
Dziś stanąłem przed oknem i wyobrażałem sobie, jak by to było latać
Nie, nie, wyobrażałem sobie, jak by to było wyskoczyć poza klatkę, która zamknęła mnie w środku
Ale z rozsądku stwierdziłem, że nie byłoby zbyt miłe, gdyby znalazł cię ktoś, na kim ci zależy
To jest głos, który gra jak taśma przy przewijaniu do tyłu
Przewijana do tyłu
Przewijana do tyłu
Byłoby to również niesprawiedliwe dla nieznajomego
Dziś przypomina mi się czas, gdy miałem siedemnaście lat, kiedy obserwowałem mężczyznę wskakującego na autostradę
Światła samochodu po obu stronach górnej części trasy samochodowej poniżej stoją na baczność
Wpatrując się w dal, tylko czekając, aż droga się oczyści i droga do komfortu swoich bliskich będzie zrobiona
Kiedy się nad tym zastanowić, śmierć jest dziwną i pustą niedogodnością
Jest pusta twarz, która szybko i nagle trafia do wszystkich, którzy są świadkami czegoś o takiej wielkości
To nie jest empatia, to nie współczucie, to raczej wymuszona, wewnętrzna i integralna autorefleksja
Dlaczego ktoś miałby to zrobić?
Co mogło doprowadzić kogoś do takiej głębokości?
Czy mógłbym zostać zepchnięty na takie głębokości?
Czy kiedykolwiek będę w stanie skakać?
W takich chwilach nie ma miejsca, by być miękkim
Skacz
Nie ma czasu, by dać się złapać w tej chwili
Skacz
Nie ma potrzeby wierzyć, że kiedykolwiek był taki moment
Skacz
Westchnij, uwierz, ulga w tej chwili
Ponieważ nigdy nie mógłbym być tym, który byłby w tej chwili
A może mógłbym?
Skacz
Dzisiaj sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Czy najpierw wstrzymujesz oddech, czy wydychasz wszystkie swoje problemy i zmartwienia, zanim zrzucisz swoje myśli na dno pustego miejsca poniżej granicy ubóstwa przygnębionych myśli i smutnej klęski nawiedzonego domu, który nazwałeś domem?
Nie wiem
Może ktoś tam ma odpowiedź
Ale na razie wciąż próbuję pogodzić się z faktem, że dzisiaj sprawdziłem, ile czasu zajmie utonięcie
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Forest Blakk Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2018 |
Komentarze (0):