Fonos - Miraż

Dziś dla mnie rytm o parapet wystukuje deszcz
Wracają sny, które wydawałyby się złe
Tak jak te dni, które wole jako wspomnienie
Znowu to złudzenie, odległe marzenie.

Dziś dla mnie rytm o parapet wystukuje deszcz
Wracają sny, które wydawałyby się złe
Tak jak te dni, które wole jako wspomnienie
Znowu te złudzenie, odległe marzenie
Czasem czuję, że mam skrzydła, ponad problemy mnie niosą,
Szybko życie przypomina, że nie łatwo wzlecieć, tak wysoko
Z odwagą, tak jak Ikar lecę, kiedy skrzydła płoną,
A jak na razie swoje dźwigam, aż nie dotrę brat pod nieboskłon, ej
Nie mówię „Będzie prosto”, do czego w życiu doszło
Łudzisz się, lepiej ochłoń, ślepo ufasz, to żałujesz gorzko
I nie ma, że życie jest takie jak film, tu nigdy nie da się ułożyć scen,
Więc muszę korzystać ze wszystkich chwil, a nie liczyć na happy end.

Hej, hej, jakby wyglądało życie, gdy wycofam z niego lęki,
Dzień w dzień to złudzenie znowu wraca i zasłania nieba błękit.

Miraż taki, który pozwoli zmysłom ochłonąć, widzieć wszystko tak, jak czysty duszy obłok
Przed wszystkimi złymi decyzjami być o krok
Rozpal w oczach płomień co oświetla mrok
Przestań tracić wciąż czas
Na to, co przynosi wiecznie coraz więcej strat, za to masz swój cud
Ile takich już walk
Stoczyłbyś, gdybyś wiedział co, czeka już nas na tej lepszej z dróg.

Jakby wyglądało życie, gdyby zabrali mój błękit
I nawet jeśli zniknę, wolne będą dźwięki
Fatamorgana, w której biegną Ci niewierni
Jest jak forma ósemki, los krzyczy „kurwa, klęknij”
Mówią „szczęśliwi nie patrzą na czas”, marzyciele patrzą do gwiazd,
Jak zderzysz się z rzeczywistością, nie pomoże na głowie z tytanu kask
Głowa do góry (ej), zawsze patrzyłem za chmury (ej),
Świat nie tylko tak świeci w jebanym kolorze purpury
Sypie się piach, dół i dziury, jak Mad Max, nie spijesz piany, jak w Starbucks
Leć po benzynę i szamę, jak życie Ci miłe, ogarniaj wariat
Wariat, życzę Ci dobrze, nawet gdy miraż pożera twój świat
Otwierasz oczy i echo na tyle, żeby, słyszeć jak krzyczą za tobą „warcz”

Miraż taki, który pozwoli zmysłom ochłonąć, widzieć wszystko tak, jak czysty duszy obłok
Przed wszystkimi złymi decyzjami być o krok
Rozpal w oczach płomień co oświetla mrok
Przestań tracić wciąż czas
Na to, co przynosi wiecznie coraz więcej strat, za to masz swój cud
Ile takich już walk
Stoczyłbyś, gdybyś wiedział co, czeka już nas na tej lepszej z dróg.

Nieśmiało tańczy światło, w oddali gdzieś na ciebie czekam
Chciałem znaleźć Cię już dawno, a mimo wszystko z tym ciągle zwleka, Ciągle uciekasz mi, z miejsca do miejsca drzwi.

Zamykasz i zapadam w letarg tylko po to, by
Zapomnieć, że istniejesz, że znaczenie masz jakiekolwiek
Dajesz mi nadzieje i zwątpienie, jak w pigułce powiedz,
Ile jeszcze razy drogowskazy mi pokażesz złe
Złudne obrazy smutnej afazji, pustej twarzy, nie wierzę w nie
Noc i dzień zapętla się, jak loop, przemieszczam się jak duch,
Jakbym pod ziemią był 6 stóp, jakby zapomniał o mnie Bóg
I znów zaciskasz mi pętle
I znów ten ból rozmywa moją przestrzeń.

Hej, hej, jakby wyglądało życie, gdy wycofam z niego lęki,
Dzień w dzień to złudzenie znowu wraca i zasłania nieba błękit.