Fasolki - Bukiet od aniołków

Przyszły aniołki z polnym bukietem
pokłonić się Jezusowi.
Same zrywały w środku lata
kwiaty pod laskiem brzozowym.
Bukiet z rumianków, chabrów i maków,
dzwonków i zbóż kwitnących.
Słońcem przybrany, wiatrem pachnący
i pełen życzeń gorących.

Aby ludzie dobrzy byli,
by się wcale nie kłócili,
by nie było zła i wojen.
Żeby nikt nie zaznał głodu,
pszczoły dały więcej miodu,
a świat cieszył się pokojem.

Bukiet suszony w zimową nockę
dostał Pan Jezus w stajence.
Matka Maryja w imieniu Syna
uśmiech przesłała w podzięce.
Śniegiem przykryte kwiaty znad Wisły
latem na polu zrywane.
Panu naszemu, Panu wielkiemu
dały aniołki kochane.

Aby ludzie dobrzy byli,
by się wcale nie kłócili,
by nie było zła i wojen.
Żeby nikt nie zaznał głodu,
pszczoły dały więcej miodu,
a świat cieszył się pokojem.

Aby ludzie dobrzy byli,
by się wcale nie kłócili,
by nie było zła i wojen.
Żeby nikt nie zaznał głodu,
pszczoły dały więcej miodu,
a świat cieszył się pokojem.