Falconshield - This Is War 5 (This Is Wardles)

Broom! Broom!
Hej, jestem Lulu I super mi cię poznać!
Fearie siedzi mi na ramieniu i w ręce chce cię dostać.
(Smakowało fioletowo!)
Daruj sobie z formalnościami i myśleniem nad planami,
Przeciwnicy zmieniają się w furry i to w pośpiechu podczas transmogulacji.
Kiedy tylko pstryknę palcem, coś niecnego już nadchodzi,
Chłopcy tylko na mnie spojrzą a tu nagle Szalony Rozrost.
Wystarczy jedno spojrzenie i lecimy w górę!
Mugole ciągle przed mą różdżką, trochę Fanaberii i zaraz znikną.
I co wyrabialiśmy z moją różdżką, nie pamiętasz? Wyślę ci Pixa.
Nietypowa ze mnie panna, ale być może dam ci siebie poznać.
Osłaniam wszystkich tych Carry, będąc czujną, po to żebyś nie przestawał!
Wiedzą że to ja dominuję, więc pozostają submisywni tej mistrzyni czarów.
Pobawię się twoim umysłem i doprowadzę do szaleństwa aż nie będziesz mógł wymówić "Caster".
Zupełnie cię rozkleję i zostawię cię bez głosu, jako mięso armatnie.
Broń się przed tymi mrocznymi czarami ile chcesz, żaden z ciebie Harry Potter.
Wybierz jaką ścieżkę chcesz do walki ze mną, bo to bez znaczenia.
Panikuj podczas gdy ja zostawiam wszędzie trupy jak "Abra Cadaver".


Mobilny wojownik powraca!
Rozpoczynam wiercenie i zabijanie tych złoczyńców czujących robotyczny gniew którego używam.
Dotarłem do sklepienia!
Ale nie moich rymów ani umiejętności do walki.
Dochodzę do progu obrażeń, jestem czerwony i nic nie czuję.
Czas już na mnie! Bo kiedy moja zbroja spoczywa w gotowości, zamierzam dać w kość i to tak, że nie zapomnicie!
Tristana jest pokrewną duszą!
I mimo że na pewno niszczę i sieję spustoszenie,
Jestem skupiony jak promień lasera.
A Rumble wciąż jest brutalem!


(To będzie odlotowe!)
Eksplodując do walki, rozładowuję torbę na ramię.
Jestem hexplodującycm Heimerdringerem, mimo że ma mnie za natręta.
Ale nawet ten palant musi odczuwać wielkość mojego geniuszu.
Bo gdy dziekan wyburzeń gada, świat na pewno to usłyszy.
Czas załadować program, lont zaraz się spali.
Opad z mojej mega-bomby rozsiewa nuklearny blask.
Mam nadzieję że masz się gdzie schować bo nie umkniesz zagładzie.
Tak jak Marvin Marsjanin czekam aż świat zrobi "Kaboom!".
Może i śpiewam Zwariowane Melodie, ale jestem Hanna-Barbarzyńcą.
Moje wybuchowe urządzenia sprawiają że trudniej cię pochować.
Kiedy bomba już się pali a ty dopiero uciekasz,
Widzę cię tu i tam i tam, a tak właściwie to wszędzie.
Prawdziwy zawodnik ligi, bo rzucam jak w Madden,
a potem używam Ładunku Kumulacyjnego i zwiewam jak Alladyn.
I nie potrzebuję Jasmine, wystarczy mi że znikniesz.
Pokażę ci świat kiedy wysadzę cię z magicznego dywanu.


To nie zaskoczenie że przełamuję pierwsze lody.
Słuchaj, jestem tu bo nie chcę zostać ukarany.
Przeszłość i teraźniejszość, zawdzięczasz je mnie. Mój temperament wzrasta.
Glass Cannon jako Dorf, dopóki nie zaskoczy cię Ganon.
Sprawdź sam! Odwracam bieg bitwy, pakunek dwa w jednym powraca jak rzucony bumerang.
Patrz jak zmieniam się w YorKage z bestią o imieniu GNaruto.
Kryzys osobowości, łączy się w smak.
Eksperymentalny build. Czuję się jak Stitch.
Dżentelmeński brutal, psotliwy do łez. Digiwolucja ze słabeusza do siłacza.


Gdy gra twojej drużyny jest zachwiana i synergia jest przerwana.
Stawianie mi oporu jest głównym celem, ale moje rozszalenie na to nie pozwoli.
Zmieniam się w boga jak Zilla. Nie ma po co się ukrywać.
Jestem niepowstrzymany. Na pewno. Żaden Dawid nie powstrzyma Goliata.
Kiedy głazy idą w ruch, twoje kamyki ledwo co robią.
Krew i kości, mój chleb i masło do karmienia tego Dino Giganta.
Wyjątkowo gniewny. Hej, jestem Hogan Gnar! Stań na mojej drodze a cisnę tobą o ziemię.
Prehistoryczny Cyber Franky. Małe stópki i ogromne ramiona.
Maniery nie dla Gnara, Banner Hulk to ja.
Czarujący ale grozę wzbudzający, Bandle City to mój Park Jurajski.
Od Diddy Konga do Goryla Grodda. Wrzucam Gear 4 i miażdżę ich wszystkich.
Skaczę, miażdżę, zgniatam. Dobrej zabawy nigdy za wiele.
To jest wojna, prawdziwy raj dla Yordli, ziomy. A nazywają mnie Gnar!


Wpadam w wielką złość, gniew towarzyszący mi cały dzień.
Kiedy smutek cię nachodzi, wiedz że to Klątwa Smutnej Mumii.
"Taki smutny i rozdarty, ten biedny chłopiec." usłyszałem jak mówią.
Zza moich pleców, ale wygląda na to, że taki już jestem.
Płaczę do mamusi, ale ona nie przychodzi, czy to nie śmieszne?
Stawiam się do walki, żeby trochę zarobić.
Używam Rzutu Bandażem, szukając swoich nowych przyjaciół.
"Dobra, a gdzie idziemy? Ach, poczekaj! Hej, nie! Wracaj!".
Nie chcesz się ze mną bawić? Więc czas chyba na przytulaśny atak!
Przechodzę przez tę trawę używając Maczety Łowcy.
Uch! Dwie Mikstury Życia i Strażniczy Totem w pogotowiu.
Moje łzy nie lecą, nie, one rozbijają się wokół mnie.
Ponieważ nikt nie chce Duo Queue z małą smutną mumią.
Wychodzę z Dżungli i nadal szukam nowych przyjaciół.
Chcesz się poprzytulać, czy masz ochotę znowu dostać Stuna?
Amumu, Mumia, Nieśmiertelny Mistrz Nieszczęścia.
Z moim całym CC zrobię z nasz wiecznych przyjaciół!


Dosyć! Ten pokaz jest niezmiernie odpychający!
A konkretnie, za bardzo podbudowujący twoje ego.
Ta naukowa niedorzeczność musi się już skończyć.
Ale na chwilę obecną zwalczę ogień ogniem!
Jestem H-E-I-M-E-R-D-I-N-G-E-R, Koniec, Początek, Stwórca, Eskerypementator, Profesor, Procesor Danych.
Wcielenie osiągnięć, ale możesz nazywać mnie bogiem.
To ja stworzyłem rap na poziomie którego nie osiągniesz.
Działka na miejscu, a kamienie w twoją twarz.
Numer jeden wśród Stunnerów z wstrząsającym granatem.
Widzę że wracasz do bazy, mid jest podbity.
Tytuł wpisu w dzienniku na dzisiaj: Unoście Swe Dongi.
Mimo że krzyczysz i przeklinasz, jestem lepszy od ciebie.
Więcej od meme. Pamiętajcie dzieci. Donger to Król.
Moje lektury nie są łatwe, moje afro jest ciasne.
Powiedz jak mam na imię...
Masz dongową rację.


Kennen Mistrz Ninja, Bohater Burzy.
Jestem tu by zatrzymać piorun burzy, ogrzewający twoje ciało!
A z błyskającym cieniem, poczujesz Raikiri.
AOE armady Thora uderzającej wszystko wokół mnie.
Burzowy pocisk jest już w polu!
Pochłonie cię i pośle do grobu!
Blitzkrieg na środku mapy, oznaczy cię aż poczujesz ból.
Zamarzniesz w miejscu, a potem usłyszysz grzmot.
Zupełnie cię oślepi, tak jak Lee Sina. Jesteś pyłem, a ja jestem wiatrem.
Błysk League of Legends, Zeusem Yordli mnie zwą.
Promienie Tesli wokół drużyny, dopóki się nie rozdzielą.
Lobotomia błyskawicą. To moja zabójcza strona. Konfliktuje z ze stroną która ma licencję lekarską.
Żaden zwykły doktor Kennen M.D. nie zamierza zjawić się na polu bitwy.
Artysta z shurikenem lub skalpelem, to dla mnie to samo.
Bo spójrz na mnie tak czy inaczej, to nie ma znaczenia kiedy daję ci popalić.
Bandle City ma swojego bohatera, a tego tutaj ma Ionia.


Och, mali bohaterowie. Jak szybko upadacie.
Klęknijcie przed mą różdżką, bo jestem ręką zniszczenia.
Moja wola jest mocą która odczyni kreację.
Przeszkodą jesteście wy, słabeusze. Taka czelność, taki tupet.
Valoran w mojej ręce? To o wiele za mało.
Wyobraźcie sobie proszę, mały nexus światów.
Gdy się zwijają i rozwijają, związując w sobie światło.
Osłonięty ciemnością, tak daleką, tak rozległą i niszczącą.
Grupa gwiazd które uginają się pod moją wolą.
Spójrzcie sami na galaktykę, długo nie przetrwacie.
Wysadzę planetę, jakby to był Krypton.
Q generujące manę, stackuje moje obrażenia. Nigdy nie mieliście żadnej szansy, nagle już po was.
E: Teraz stoicie przede mną.
R: Tracicie połowę swojego życia.
Nie macie gdzie uciekać, kiedy siedzicie w stunie. Zegar odlicza w dół aż do W na dobranoc.
Nagle bez ostrzeżenia, płaszczycie się przede mną.
Chaotyczna wyższość, nie ma AD dla tej entropii.
To taki dreszcz kiedy wasz płomień gaśnie.
Patrząc na was rozbitych, nigdy tak się nie cieszyłem.


Czy to rakieta w twojej kieszeni?
Tristana już tu jest by pochłonąć pole bitwy!
Więc szybko wchodź do mojej dolnej ścieżki, nie powiesz mi jak się z tym czujesz?
Jesteś kolejnym celem, zwyczajnym znaczkiem w tym co planuję.
Kiedy cię zauważę, rozstrzelam cię moją wyrzutnią rakiet!
Uderzę cię z odliczaniem, a potem rakieta i jesteśmy razem.
Strzały przed wybuchem, potem znikam. Chyba do ciebie nie oddzwonię.
Następne co zauważysz, to siedzisz w domu, czujesz się trochę wkurzony. Ale odwracanie biegu gry zawsze działa, wybacz kochanie, jesteś przygodą na jedną noc.


Kapitan Teemo zjawia się na służbie!
Jestem tym trującym szkodnikiem którego się obawiacie.
Tak jak ospa, gdy cię oślepię, zakradnę się od tyłu...
Będziesz uciekać, ale cię znajdę i zostawię w tobie prezenciki!
Zróbcie mi miejsce, jestem tu by poprowadzić tę drużynę do zwycięstwa. Kiedy wiadomo, że nikt mi nie dorówna.
Tak jak Prince, kiedy fiolet leci z nieba, a żaden z rezerwowych siedzących z tyłu nie może nadrobić.
Ale oto tu stoję, zwyczajny Yordle trzymający twoje życie w rękach.
Jedna strzałka i wracasz na rezerwę. Wszystkie wasze plany. Obrucone w proch. Kiedy nie ma kryptonitu dla tego Supermana.

Omega Squad! Przywitaj się ze swoim nowym bogiem!
Mój Darkseid jest zbyt konkretny, ale wojna jest tym, po co żyję!
Robi mi się niedobrze na widok małych odrażających wkurzających robaków z wiecznie otwartymi gębami.
Toksyczny czy nie, zaraza się rozprzestrzenia.
Głód! Ja głoduję! A przychodzę po śmierć!
Apokolips nadciąga i nie wybiera, ale Teemo jest tu by zdecydować.
Los drużyny przeciwnej, która się modli o przetrwanie, ale żadne z nich nie odchodzi stąd żywe.
Jest dosyć grzybków dla każdego z was. To wasz grobowiec. Podczas gdy moja dominacja się wzmaga. Pożegnajcie się.
Jeżeli Teemo to Szatan. Zaciągam was, kopiących i krzyczących prosto do Elo Hell.