Equilibrium - Apokalypse

Czerwona ziemia ozdabia kraj
Wypalone zostały gęste lasy
Wokół wszędzie czarne chmury
To wszystko zwiastuje rozpad

Ciemne puzony nocy
zwołują wojowników do bitwy

Czy chcecie zniszczyć waszą ojczyznę?
Wasze wieże walą się już
Czy chcecie być sędziami wszystkiego?
Wasz lud już uciekł
Czy chcecie stracić wasze serca?
Wasza godność nic nie jest warta
Czy chcecie siebie samych wygumować?
że nigdy nie będzie dla was drogi powrotnej

Chore istoty głośno krzyczą
Zgnilizna zbiera się
Puste oczy widzą biedę
Na każdym froncie czuć śmierć

Miecz, w szaleństwie
Sami sobie jesteście temu winni
W szaleństwie, miecz
Kierunek jest fałszywy

Czy chcecie zniszczyć waszą ojczyznę?
Wasze wieże walą się już
Czy chcecie być sędziami wszystkiego?
Wasz lud już uciekł
Czy chcecie stracić wasze serca?
Wasza godność nic nie jest warta
Czy chcecie siebie samych wygumować?
że nigdy nie będzie dla was drogi powrotnej

Nie pokazujecie żadnego zrozumienia
Czy nie chcecie się odwrócić za siebie?
Smierć po was przyjdzie

Pozbędzie was ciał
Wygoni z was światło życia
Na nowo powstanie to, co wyście skradli

W miejscu, którego wy nie znacie
pewnego ranka
posadziłem ziarenko

Dopiero wtedy będę mógł wam to pokazać
jeśli będziecie szanować to,
co zostało wam podarowane przez to królestwo
(jeśli zaczniecie szanować to, co teraz posiadacie)

Czy chcecie zniszczyć waszą ojczyznę?
Wasze wieże walą się już
Czy chcecie być sędziami wszystkiego?
Wasz lud już uciekł
Czy chcecie stracić wasze serca?
Wasza godność nic nie jest warta
Czy chcecie siebie samych wygumować?
że nigdy nie będzie dla was drogi powrotnej