Epica - Avalanche

Czuję jakbym żyła we śnie
Z którego nie potrafię się zbudzić
Zwodzą mnie brzmienia
Nie mogę się ukryć

Czuję jakbym stawała się coraz słabsza
Nie mogę zaprzeczyć, że to co mnie rani
Nie zostawi mnie tu w spokoju
I widzę jak twa tajemnica
Odeszła

Zostawiłeś mnie w innym czasie
Dla kogoś innego
Kto usłuży ci w każdej potrzebie
I dla kogo twój świat był wyjątkowy
Nie jestem w stanie już znieść tego wysiłku
Zamienił mnie w kamień

Mimo wszystkich trudności na mojej drodze
Dam radę, pójdę dalej

Usłysz mnie!
Ukryj już swą twarz, robiąc swoje, póki nie nadejdzie żal
Ocal swą duszę przed upadkiem

Nie było możliwości wzajemnych ustępstw
Musiałeś uciekać i zmieść to wszystko
Nie zostawiaj serca do naprawy
Porzuciłam tamten dzień daleko za sobą, idę dalej

Pomimo wszystkich kamieni rzuconych mi w twarz
Dam radę, pójdę dalej.

Zobacz mnie!
Ukryj już swą twarz, robiąc swoje, póki nie nadejdzie żal
Ocal swą duszę przed upadkiem

Czuję jakbym żyła we śnie
Z którego nie potrafię się zbudzić
(Nie chcę się ukrywać)
Niszczą mnie
(Nie możesz modlić się dla śmiechu)
Nie możesz się zbudzić

Zwyrodniałość miłości i nienawiści
Już zawsze powinniśmy trzymać w pamięci
Nasza tragedia nie jest tak odległa
Klęczy w katastrofie

Poprzez wszystkie wątpliwości, których nie mogę uciszyć
Dam radę, pójdę dalej (już)

Jeżeli miało to być
Parodią cierpienia

Zacierając dawne pomyłki
Nie powinniśmy ich nigdy stracić z oczu, bo znajdziemy
Tragedię odnowioną przez czas
Goniącą coraz szybciej

Czuję jakbym żyła we śnie
Z którego nie potrafię się zbudzić
(Nie chcę się ukrywać)
Niszczą mnie
(Nie możesz modlić się dla śmiechu)
(Nie mogę decydować)
Nie mogę się obudzić
Nie mogę się modlić