Enrique Iglesias - Marta

Marta ubiera się w moim pokoju,
Jest 6 rano,
Słońce już wstaje,
Jej ubrania porozrzucane po podłodze,
Obecny jest zapach nocy,
Obecny jest zapach ognia,
I ona uśmiecha się, mówiąc mi:
Chociaż to szaleństwo, bawiłam się dobrze..
Patrzy mi w oczy i mówi: żegnaj..
Tak jakby to, co się wydarzyło w nocy,
Nie było prawdą,

Wiesz , Marta,
Dałbym pół życia a nawet więcej,
Tylko za bycie z tobą,
Słuchaj Marta,
Nie znikaj z mojego życia, proszę,
Pozwól mi chociaż być twoim przyjacielem

Marta całuje mnie po raz ostatni,
Jej usta ciągle słodko smakują, jak miód,
Proszę ją , aby przyrzekła,
Że zadzwoni do mnie,
Jej forma śmiech chce powiedzieć: być może,
Jej nogi wyzywają na pojedynek świt,
Ona bez wątpliwości umie to robić,

Wiesz Marta,
Dałbym pół życia a nawet więcej,
Tylko za bycie z tobą,
Słuchaj Marta,
Nie znikaj z mojego życia, proszę,
Pozwól mi chociaż być twoim przyjacielem

Nie...nie...nie,

Marta całuje mnie po raz ostatni,
Jej usta ciągle słodko smakują, jak miód,

Wiesz , Marta,
Dałbym pół życia a nawet więcej,
Tylko za bycie z tobą,
Słuchaj Marta,
Nie znikaj z mojego życia, proszę,
Pozwól mi chociaż być twoim przyjacielem [x3]