Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Enej
Popularne teksty
Enej - Ballada o pewnej podróży
Ballada o pewnej podróży
Tekst dodał(a): jr
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): ColdIce
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): kara202
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Сонце гріє, вітер віє
З поля на долину,
Над водою гне з вербою
Червону калину;
На калині одиноке
Гніздечко гойдає,—
А де ж дівся соловейко?
Не питай, не знає.
Сонце гріє, вітер віє
Червону калину
Згадай лихо, та й байдуже...
Минулось... пропало...
Згадай добре,— серце в'яне:
Чому не осталось?
Отож гляну та згадаю:
Було, як смеркає,
Защебече на калині —
Ніхто не минає.
Де ватагу пройдисвіта
Водив за собою,—
Все осталось, все сумує,
Як руїни Трої.
Все сумує,— тільки слава
Сонцем засіяла.
Не вмре кобзар, бо навіки
Його привітала.
----- Fonetycznie: -----
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Nad wodoju hne z werboju
Czerwonu kałynu
Na kałyni odynoke
Hnizdeczko hojdaje
A de ż diwsja sołowejko?
Ne pytaj, ne znaje
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Zhadaj łycho, ta j bajduże...
Mynułoś... propało...
Zhadaj dobre, serce wjane
Czomu ne ostałos?
Otoż hlanu ta zhadaju
Buło, jak smerkaje
Zaszczebecze na kałyni
Nichto ne mynaje
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
De watahu projdyswita
Wodyw za soboju
Wse ostaloś, wse sumuje
Jak rujiny Troji
Wse sumuje, tilky sława
Sońce zasijała
Ne wmre kobzar, bo nawiky
Joho prywitała
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
З поля на долину,
Над водою гне з вербою
Червону калину;
На калині одиноке
Гніздечко гойдає,—
А де ж дівся соловейко?
Не питай, не знає.
Сонце гріє, вітер віє
Червону калину
Згадай лихо, та й байдуже...
Минулось... пропало...
Згадай добре,— серце в'яне:
Чому не осталось?
Отож гляну та згадаю:
Було, як смеркає,
Защебече на калині —
Ніхто не минає.
Де ватагу пройдисвіта
Водив за собою,—
Все осталось, все сумує,
Як руїни Трої.
Все сумує,— тільки слава
Сонцем засіяла.
Не вмре кобзар, бо навіки
Його привітала.
----- Fonetycznie: -----
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Nad wodoju hne z werboju
Czerwonu kałynu
Na kałyni odynoke
Hnizdeczko hojdaje
A de ż diwsja sołowejko?
Ne pytaj, ne znaje
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Zhadaj łycho, ta j bajduże...
Mynułoś... propało...
Zhadaj dobre, serce wjane
Czomu ne ostałos?
Otoż hlanu ta zhadaju
Buło, jak smerkaje
Zaszczebecze na kałyni
Nichto ne mynaje
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
De watahu projdyswita
Wodyw za soboju
Wse ostaloś, wse sumuje
Jak rujiny Troji
Wse sumuje, tilky sława
Sońce zasijała
Ne wmre kobzar, bo nawiky
Joho prywitała
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Sońce hrije, witer wije
Z polia na dołynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Sońce hrije, witer wije
Czerwonu kałynu
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSłońce grzeje, wiatr wieje
Z pola na dolinę,
Nad wodą ugina z wierzbą
Czerwoną kalinę;
Na kalinie samotne
Gniazdeczko kołysze,-
A gdzież podział się słowik?
Nie pytaj, nie wie.
Słońce grzeje, wiatr wieje
Czerwoną kalinę
Wspomnij biedę, i obojętnie...
Minęło się... zaginęło...
Wspomnij dobrze,- serce więdnie:
Dlaczego nie zostało?
Dlatego spojrzę i wspomnę:
Było, jak zmierzch,
Zaszczebiocze na kalinie -
Nikt nie przemija.
Gdzie watahę łobuzów
Prowadził za sobą,-
Wszystko zostało, wszystko smuci się,
Jak ruiny Troi.
Wszystko smuci się,- tylko sława
Słońcem zajaśniała.
Nie umrze kobzar, bo na zawsze
Jego przywitała.
Ref. Słońce grzeje, wiatr wieje
Z pola na dolinę,
Słońce grzeje, wiatr wieje
Czerwoną kalinę.
Z pola na dolinę,
Nad wodą ugina z wierzbą
Czerwoną kalinę;
Na kalinie samotne
Gniazdeczko kołysze,-
A gdzież podział się słowik?
Nie pytaj, nie wie.
Słońce grzeje, wiatr wieje
Czerwoną kalinę
Wspomnij biedę, i obojętnie...
Minęło się... zaginęło...
Wspomnij dobrze,- serce więdnie:
Dlaczego nie zostało?
Dlatego spojrzę i wspomnę:
Było, jak zmierzch,
Zaszczebiocze na kalinie -
Nikt nie przemija.
Gdzie watahę łobuzów
Prowadził za sobą,-
Wszystko zostało, wszystko smuci się,
Jak ruiny Troi.
Wszystko smuci się,- tylko sława
Słońcem zajaśniała.
Nie umrze kobzar, bo na zawsze
Jego przywitała.
Ref. Słońce grzeje, wiatr wieje
Z pola na dolinę,
Słońce grzeje, wiatr wieje
Czerwoną kalinę.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Taras Szewczenko Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Piotr Sołoducha |
| Rok wydania: |
2010 |
| Płyty: |
Folkorabel (CD, 2010), Enej – Przystanek Woodstock (DVD, 2011). |
Komentarze (8):
Pokaż powiązany komentarz ↓
Love Enej !!!