El Banda - Ćma

Jestem jak ćma
Po omacku przebijam się do światła co w oczy kole
Do świata, co drażni myśli
A w kruche serca wpuszcza letni jad
Jestem tu, tkwię w najgorętszym źródle
Nie dam się, bo pilna uczennica ze mnie

Nie płakać, nie roztkliwiać się
Nie udawać, co chce robić świat
A tam, gdzie toczy się spór
czy to już czy jeszcze nie
układam się grzecznie do snu

Pergaminem owiniemy czas
Zgubimy cały ten stęchły, tak bardzo dziwny
tak wyczerpany świat

Za ten zaczerwieniony raj
Zobacz, jak prosto w martwych skrzydłach
ulecieć tam, gdzie kończy się czas
na starcie metę mam
A drobne odłamki mas budują sobie szklane kominy
Suszą pragnienia jak pomidory
w teatralnej masce wykrzywienia