Dzidzia - Totheark

Spójrz na te słońce, chcę żeby jego nie było,
Spójrz na te gwiazdy, chcę żeby ich nie było,
Spójrz na tych ludzi, pragnę by ich też nie było,
Spójrz na ten ogień, niech trwa! Niech trwa! Byle to wszystko w końcu minęło!!!

Jak posąg zgorzkniał człowiek,
Uczucia nie znane są na tej ziemi,
Odczucie nieistnienia pośród z pajęczej nici gęstej sieci,
Zamknęłam słowa w skrzyni, tylko Dybuk zna wszelkie odpowiedzi,
Chciałam być innym człowiekiem,
Ale on sam skorzystał z mojej niewiedzy.
Kim jestem ja? Tego sama do końca nie wiem (nie wiem)
Kim jest on? Moim bogiem żywym lub martwym?
Złożę w ofierze swe ciało martwe,
Zabierz to! Zabierz to! Zabierz to ze mnie!
Błagam, ja nie chcę cierpieć już więcej, we krwi chcę tulić moje cierpienie.


Ss. Stałam się swoim cieniem.
Ss. Starannie przybrałam swoje wcielenie.
Ss. Zatruję tą jabłoń, byś czuł ból ten sam.
Ss. W cierpieniu, ciemności, umrzesz sam na sam.

Nie oszukasz samego siebie,
Nie chcesz być też oszukanym ,
Choć prosisz śmierć o wyzwolenie ,
Bóg którego bronisz może być Tobą samym.
W pobliżu rozległ się zapach ziemi,
To czas by poznać swoje korzenie,
Zabiję w sobie każde wspomnienie, zanim ziemia stanie się moim więzieniem.