DYYM - III

Winda, czwarte piętro – drzwi,
Za nimi świat ludzi, w których
Boisz się dostrzec,
To co może być w nas.

Pierwszy raz nienawiść to lek
obłęd to śmiech, miłość to krew.
Witam w krainie, w której ty
Nie będziesz śnić.

Miliony pytań – zero odpowiedzi.
Dlaczego, czemu to ja?

Walka trwa każdego dnia,
By wygrać z tym,
Czego ja zrozumieć nie umiem
i nie chcę znać.
Czy czujesz strach?

Myśli, których nie chcę słyszeć.
Obrazy których nie chcę widzieć.
Słowa których powiedzieć nie umiem.
Pozostał krzyk, pozostał krzyk.

To nie jest sen. Ten stan nie znika.
Tym niszczę dzień. Tym wciąż oddycham.