Dystopia - Stress Builds Character

Jestem taki zmęczony
Czasami czuje się taki zmęczony,
Nie mogę jeść, nie moge spać.
Taki zmęczony.
Presja buduje i buduje.
Wszystko wydaje się być jak bez wyjścia.
Rzeczy, które widze, niezauważone przez innych.
Wypełniaja moje oczy i serce.
Złość, poczucie winy i frustracja,
I depresja sprawia, że pobudka każdego dnia jest coraz cięższa.
Gdzie moja siłownia, z szansą do przetrwania na tym świecie,
Muszę zdobyć pieniądze aby mieć dom,
Aby móc oddychać, jeść i żyć w tym społeczeństwie.
Nie lubię nawet pieniędzy,
I muszę codziennie chodzić do pracy aby tylko się wyżywić,
Boże to sprawia, że jest mi niedobrze.
Chcę tylko skulić się do dziury i umrzeć w niej.
To nie jest tego warte.
Musze się podnieść,
Nie potrafie dłużej przetrwać na tej wierze.
Nie mogę na tym żyć,
Jestem głodny,
I miałem obsługę,
I nie moge zjesć tatusia,
Boże, jestem twórcą piekła.
I widziałem całe piekło
I widziałem brak rąk, brak konczyń, brak mózgów.
Nie dbasz o to, nie kochasz mnie!
Kocham tylko siebie.
Nikt nie będzie mnie kochał tak jak ja kocham Ciebie.

Życie puchnęło, teraz (ja) chcę umrzeć.
Moje ciało boli mnie
Ja nazywam to torturami, ty życiem
Niewolnik pieniędzy, gardę wszystkim
Jak wszyscy w ogóle
Pieprzyć jedzenie, spanie, niszczenie, zaczynam robić się jendorazowym,
który będzie pieprzył całe życie,
Pomnażam się a powietrze staje się rzadsze i brudne,
Zajmuje miejsce,
Wącham,
Konsumuję,
Ale nie tworzę niczego,
Poniżam
Nie mam powodów do istnienia
Toalety zapchane tym gównianym światem
Wdycham brud codziennie,
Życie spieprza mój mózg
Dlaczego? Dlaczego muszę dziś wstać?
Moje oczy są cięzkie
Dlaczego? Dlaczego muszę widzieć twoją twarz?
Twoje życie jest brzydkie
Dlaczego? Dlaczego kupuję te rzeczy?
Nie chce ich.
Napięcie. Napięcie.
Frustracja. Sam.
Napięcie. Rozpacz. Napięcie.
Wszystkie te presje w moim życiu.