DragonForce - Flame of youth

PŁOMIEŃ MŁODOŚCI

zamknij oczy, usłysz grom i deszcz,
strach wewnątrz dręczącego bólu,
dla krzyków świata i ostatnich pozostałych przy życiu,
skuwasz swe serce łańcuchami, przeklinasz to dla ich zysku,
głęboko w środku z wolna gaśnie
ostatni oddech, jaki ci pozostał a strach obraca się we wściekłość!

uwięziony w świecie przesiąkniętych złem upadłych dusz,
rozszarpuję twe prawo do życia w obłędzie
płonące w moim umyśle, które teraz utrzymuje mnie przy życiu,
wyciągam po nie rękę i umieram w płomieniach.

spójrz poprzez kłamstwa pojawiające się w oczach ich wszystkich,
teraz jest czas by bronić swej ziemi,
przeznaczenie wezwie byśmy przypomnieli sobie nas wszystkich.

leć wolny daleko stąd nasze życie dobiega właśnie końca,
w snach nieskończonego bólu upadamy by powstać znowu.

poprzez ogień, poprzez płomienie, niczym słońce wschodzące kolejny raz,
zagubieni w czasie, zagubieni w przestrzeni, do końca wszystkich naszych dni.

widzimy niekończące się drogi,
obłąkańcze poszukiwanie szaleństwa, to nie znaczy być
w płomieniach będziemy płonąć wiecznie, bez końca.

twoje serce jest tak swobodne, pozostaw swe życie daleko za sobą,
w chłodzie zimowego nieba uciekasz od wewnętrznego bólu,
czujesz teraz swą duszę zagubioną w morzach wieczności,
każdego dnia bronisz życia, a płomień młodości nie gaśnie,
w tym życiu, poszukując, musimy walczyć przez nieskończony ból.

tak samotny w dalekim świecie,
pozostaną wspomnienia snu,
gdy na świat opadają krzyki a życia nas wszystkich przemijają na próżno,
ogień w mej duszy będzie wiecznie podnosić się kolejny raz,
w mym umyśle nie ma niczego co mógłbym teraz pamiętać,
złamany przez strach wzywający ciemność nocy,
jadę wolny ku nieskończonym morzom, ostatnia zasłona opada,
przecina ziemię w dół,
czas zamknięcia i obciążenia.

poprzez ogień, poprzez deszcz, przez odległe równiny,
czujesz wiatr płynący pod stalą, gdy twój umysł popada w obłęd.

ocal całą ludzkość od bólu
ta podróż poprzez nasze przeznaczenie
dla wolności podnosimy się kolejny raz.

twoje serce jest tak swobodne, pozostaw swe życie daleko za sobą,
w chłodzie zimowego nieba uciekasz od wewnętrznego bólu,
czujesz teraz swą duszę zagubioną w morzach wieczności,
każdego dnia bronisz życia, a płomień młodości nie gaśnie,
w tym życiu, poszukując, musimy walczyć przez nieskończony ból.

[Solo: Herman/Sam/Herman/Vadim/Herman/Sam]

twoje serce jest tak swobodne, pozostaw swe życie daleko za sobą,
w chłodzie zimowego nieba uciekasz od wewnętrznego bólu,
czujesz teraz swą duszę zagubioną w morzach wieczności,
każdego dnia bronisz życia, a płomień młodości nie gaśnie,
w tym życiu, poszukując, musimy walczyć przez nieskończony ból.