Teksty piosenek > D > Don McLean > Vincent
2 427 497 tekstów, 31 343 poszukiwanych i 411 oczekujących

Don McLean - Vincent

Vincent

Vincent

Tekst dodał(a): lady fairer Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): lady fairer Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): konto_usuniete Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

Starry, starry night...
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colours on the snowy linen land

Now I understand
What you tried to say to me
How you suffered for your sanity
How you tried to set them free
They would not listen
They did not know how
Perhaps they'll listen now

Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in violet haze
Reflect in Vincent's eyes of china blue
Colours changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artists' loving hand

Now I understand
What you tried to say to me
How you suffered for your sanity
How you tried to set them free
They would not listen
They did not know how
Perhaps they'll listen now

For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left inside
On that starry, starry night
You took your life as lovers often do
But I could have told you Vincent
This world was never meant for one as beautiful as you

Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
A silver thorn, a bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow

Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen
They're not listening still
Perhaps they never will

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Weź szarą i niebieską farbę
Wyjrzyj, spójrz na letni dzień
Oczami, które znają ciemność mojej duszy
Cienie na wzgórzach
Naszkicuj drzewa i żonkile
Uchwyć kolorem bryzę i zimowy chłód
Na zaśnieżonej, lnianej ziemi.

Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.

Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Błyszczące, jaskrawe kwiaty
Fioletowa mgiełka wirujących chmur
Odbijająca się w porcelanowym błękicie oczu Vincenta
Kolory zmieniają odcień
Poranne pola skrzące się bursztynem
Wyblakłe twarze poorane cierpieniem
Ukojone kochającą ręką artysty.

Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.

Bo oni nie potrafili cię kochać
Lecz twoja miłość była prawdziwa
I gdy nie było już w tobie żadnej nadziei
Tamtej gwiaździstej, gwiaździstej nocy
Odebrałeś sobie życie
Jak często robią to kochankowie
Szkoda, że nie mogłem ci powiedzieć, Vincent
Na tym świecie nigdy nie było miejsca
Dla kogoś tak wspaniałego jak ty.

Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Portrety zawieszone w pustych korytarzach
Nieobramowane głowy na anonimowych ścianach
Obserwują świat oczami
Które nie potrafią zapomnieć
Jak nieznajomi, których spotykałeś
Zniszczeni ludzie w zniszczonych ubraniach
Srebrny cierń, krwistoczerwona róża
Leżą zmiażdżone i złamane na dziewiczym śniegu.

Myślę, że już wiem, co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali cię i nie słuchają wciąż
Możliwe, że nigdy nie zaczną.

Historia edycji tłumaczenia

Autor tekstu:

Don McLean

Edytuj metrykę
Kompozytor:

Don McLean

Rok wydania:

1971

Wykonanie oryginalne:

Don McLean

Covery:

Chet Atkins (1972 - instr.), Lani Hall (1972), Freddie Starr, (1979) Julio Iglesias, Vonda Shepard, Josh Groban, Emile Pandolfi, Rick Astley, Declan, Damien Leith, Joanna Wang, Ronan Keating, Jackie Evancho, Patti Austin, Nana Mouskouri, NOFX i inni

Płyty:

Don McLean - American Pie (LP, 1971).

Ciekawostki:

Vincent to piosenka Dona McLeana napisana w hołdzie dla Vincenta van Gogha. Rozpoczyna się od słów "gwiaździsta, gwiaździsta noc" (Starry Starry Night) odwołując się do obrazu Van Gogha Gwiaździsta noc. Piosenka nawiązuje do choroby afektywnej dwubiegunowej malarza, mówi o jego życiu, o tym co czuł i jak wyrażał to barwami poprzez swoje obrazy. Don McLean napisał ten utwór w 1971 r. po przeczytaniu książki o życiu artysty. W następnych latach piosenka osiągała czołowe miejsca na listach przebojów w USA i Wielkiej Brytanii. Po wielu latach Muzeum Van Gogha w Amsterdamie codziennie odtwarza utwór McLeana.

Ścieżka dźwiękowa:

Tupac: Zmartwychwstanie, Angel Eyes, Simpsonowie 14, Supernatural (Music from Season VII)

Komentarze (3):

MariuszSynak 1 maja 2023 09:05
(0)
@BlackVelvet: w wolnej chwili polecam: https://youtu.be/L7JGEi51JeU

Pokaż powiązany komentarz ↓

MariuszSynak 1 maja 2023 09:04 (edytowany 1 raz)
(0)
@BlackVelvet - skąd ten pesymizm? Liczba wykonawców i coverów aż cieszy.:) Natomiast na naszym rynku muzycznym - fakt, słabo. Proszę pozwolić mi nadrobić tę lukę. Polecam własne tłumaczenie wraz z wykonaniem w wersji pl: https://youtu.be/L7JGEi51JeU

W tę gwiaździstą noc
wmaluj w błękit szarą czerń,
spójrz w słoneczny, letni dzień
oczami, co w mej duszy widzą mrok.

Wzgórz dalekich cień,
narcyzów szkice, kreski drzew,
uchwyć chłodny, zimny wiew
kolorem na tym śnieżnym płótnie pól.

Dziś rozumiem już,
o czym mówią płótna twe -
jak cierpiałeś kojąc myśli swe,
jak pragnąłeś ulżyć tym,
którzy wtedy nie słuchali, lecz
może teraz... Któż to wie?

Ta gwiaździsta noc...
Ognia kwiatów złoty zbiór,
mglisty fiolet drżących chmur
odbija mistrza oczu błękit, a

kolorów cicha gra
bursztynu ziarna porannych pól,
twarz żłobiona poprzez ból,
kojony przez troskliwą mistrza dłoń.

Dziś rozumiem już,
o czym mówią płótna twe -
jak cierpiałeś kojąc myśli swe,
jak pragnąłeś ulżyć tym,
którzy wtedy nie słuchali, lecz
może teraz… Któż to wie?

Byli tak dalecy,
jednak tak bliscy ci,
lecz bez nadziei, z dna niemocy
tamtej jasnej, gwiezdnej nocy
przerwałeś jak kochanek życia nić.
Ale mogę rzec ci, Vincent:
świat nie jest wart ludzi
tak wspaniałych, jak Ty.

W tę gwiaździstą noc
portretów rząd wzdłuż pustych sal,
bez ram wśród bezimiennych ścian
z oczami, których nie zapomnisz, jak

biedacy, prości tak
w łachmanach, szmatach, ludzi cień,
jak krwistej róży srebrny cierń,
złamany i rzucony w czysty śnieg.

Dzisiaj już to wiem,
o czym mówią płótna twe -
jak cierpiałeś, kojąc myśli swe
jak pragnąłeś ulżyć tym,
którzy wtedy nie słuchali, lecz
czy usłyszą? Raczej nie…

BlackVelvet 12 października 2012 15:15
(+7)
Jedna z najlepszych ballad kiedykolwiek napisanych, szkoda że tak mało popularna.

tekstowo.pl
2 427 497 tekstów, 31 343 poszukiwanych i 411 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ Polityka prywatności