Deep x Bobson - Karma wraca ft. Buka

DEEP:

Wyszedł z nadzieją na pracę, szuka jej od trzech miesięcy,
Dom pełen wycinków z gazet, może uda mu się dziś tym razem
Studiowany uśmiech na twarzy czuł się jak błazen,
gdy siadał na krześle przed szczurem, korporacyjnym paziem
Ten łapał doła w chacie syf to negatywne
Miał przypływ emocji polak, byle wyżyć się i gniewem polać
Minęła chwila i piłat, słowem chłopaka beształ
Upokorzenie wygnało go nim ta chwila przeszła
Wybiegł na próg, dałby w mordę gdyby mógł
Trzymał gardę wysoko, lecz pięści nie wyłapią ciosów słów
Zagotowany wsiadł do auta i but
Pisząs sms-a do dziewczyny w ciąży, że nie wyszło znów,
Przejechał stop, potem huk, rzucił półobrotem
w bok wcisnął w fotel, wgniótł ciało z jazgotem
Syreny już wyły, gdy ocknął siei I pulsowała krew w skroniach,
Ściskał jak ostatnią szanse stal w dłoniach
Wywlekli go przez okno i szkło pobite tak jak szło
Nie czuł nic i wstał choć widział wszystko jak za mgłą
W zwolnionym tempie kartki suną, lecz to nie film
Obok przebiega ten typ od porannych szykan i drwin
Zrzuca marynarkę, los wyrzucił z talii kartę
Straż wycina karoserię, jak nożyczki kartkę
W środku jego żona, chociaż to takie niesłuszne
Wisi na pasach jakby spała na białej poduszce
Głupota rodzi zło, zło uwielbia tą głupotę
Ranimy się nawzajem, bez przyczyny słowotokiem
Kochajmy się, los nie zapomina, nie wybacza
Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę, KARMA WRACA



/ref
Karma wraca, karma czynów i słów
Nie wybacza i w końcu zwala z nóg.
Karma wraca, polegną u jej stóp
Więc bądź człowiekiem, gdy w oczy pluje wróg. /x2



BOBSON:

Gdy świat się staje piękny wokół mnóstwo dobrych ludzi
Szukając puenty, opowieści, aby żal ostudzić
Czyniąc najlepiej, wierzyć w prawdę, człowiek jest człowiekiem
Zastaje efekt, słowo wykrzyczane szeptem
Frustracja, której tak uniknąć dzisiaj trudno
W niewoli sami zaplątani ciągle gubiąc
Leczymy rany, wybaczamy kiedy jest za późno
Ciągle za mali, by przełamać swoją próżność
Choć sumienie zębów nie ma może zagryźć zawsze
I nie zmieni tej natury odmawiany pacierz
Za błędy z góry, twoje błędy, stosy niedopatrzeń
Wrócą do Ciebie nim zrozumiesz czego były warte
Nadaremna Twoja skrucha i żal, bo nie w czasie
Słowa i czyny niby słowa, ale ranią bardziej
Ponad wyżyny, panem życia byłeś jak na razie
Nie czując winy, stale grając W przeciwfazie
Zawsze wierzyłem w to, że wraca dane komuś dobro
W obrębie egoizmu pozwoliłem temu moknąć
Nie nie liczę na to, żyję, życie jest moją kochanką
I kiedy rani ból nie zniknie tu za darmo



/ref
Karma wraca, karma czynów i słów
Nie wybacza i w końcu zwala z nóg
Karma wraca, polegną u jej stóp
Więc bądź człowiekiem, gdy w oczy pluje wróg /x2



BUKA:

To wszystko dzieje się na prawdę...
Uważaj, bo wraca jak bumerang
Nagle gdy umierasz pojmujesz te fakty
Nie lekceważ energii złej ona ubiera Cię w martwe
Garnitur bieli na starcie w kieszeni każdy ma farby
Od Ciebie zależy to dzieło jakiej użyjesz barwy
Twoje są pędzle, twój artwork i nie ma przypadków
Kiedy malujesz światło bądź pewien, znajdziesz latarnie
Gdy na płótnie jest czarno to blednie księżyca jasność
Co pada bezwiednie na Ziemi nie widać statków
Twoje sumienie to raptem suma doświadczeń i faktów
Zebranych pod niebem tym samym dla miliardów
Razem tworzymy tu plemię, jeden wielki naród
Przyciągamy do siebie nawzajem jak ruchy planet
I możesz być pewien zatem, że powróci to do Ciebie
Co wysyłasz w przestrzeń żaden balon z helem
No bo teraz leci (bumerang!)
To wszystko dzieje się
Na prawdę,
Wróci do Ciebie zawsze
Czy poznałeś już karmę?
Tę najszczerszą z dam
Niektórzy mówią:
Kara chce by rozpakowana
W środku była
Darem, ty wybieraj sam