DDT - Новая жизнь / Novaya zhizn

Nowe życie

Odzyskałem przytomność nocą – śmierć nie moją drogą,
Kroplówkę – w strzępy, nie mnie dzisiaj do Boga.
Rozrzedzona woda śniegiem, białej waty żuję mięso,
Wilczym wieszczym żywym biegiem, niebo czerwone – będzie pogoda.

Nowe życie rozpłynęło się wiosennym strumieniem,
Nowe życie rozlało się po straganach, po peronach,
Nowe życie - posiedzimy, pomilczymy o niczym.
Nowe życie nigdy nie jest dane za darmo.

Urodziła gwiazda ulewę, porwała suknię na olsze,
Przetrząsając tajgę dziobem, dziurawi ją armia wróbli.
Zarastają zapomniane słowa na słupie przy domu-dziadku,
Para w łaźni, by świeżym nowym dla myśliwego stać się śladem.

Nowe życie rozpłynęło się wiosennym strumieniem...

Dobrze byłoby wody chłodnej, on za rękę mnie pociągnął,
Ja jemu: „Czego, bracie?”, a on antałek wyciągnął czarny.
Zakrakała wrona białą, nieprzytomną złą klątwą.
Ech, ubite moje ciało – wszystkie moje drogie piętna.

Nowe życie rozpłynęło się wiosennym strumieniem...