Będziemy unosić się w nicości,
śmiejąc się z poprzednich wcieleń,
rozmyślając o nieosiągalnych rzeczach
których nie mamy.
Będziemy uciekać od nocy,
co było za bardzo pochopne
do posiadania, kochania i zniszczenia nas.
W mgle ciemniejszej niż światło
nazajutrz rozpoznamy
nasze kształty,
w tysiącach odłamków
w rozbitych lustrach,
nierozumne stworzenia
w smoczych snach.
Otworzymy swe ramiona
by objąć ziemię
i czarny bóg słońca,
nasz ojciec...
Tylko by odkryć
że jesteśmy
wiecznie martwi.

 

Poznaj historię zmian tego tłumaczenia