Cztery Pory Miłowania - Zaczynam od nowa

Nauczyłem się milczeć o swojej tęsknocie,
W zaciszu ciszy szukać jej brzmienia,
Z dni jasnych przepływać
w najciemniejsze noce
Najczulszym bezdźwiękiem istnienia.

Otrzymałem od życia tak przepiękne lata,
Że nie zdołam się w swym długu wypłacić.
Wspominam je, idąc korytarzem świata,
Lecz dokąd tak idę i w czym się zatracić?

Czasem spoglądam na srebrny widnokrąg,
Który majaczy dymem z kominów,
Czytam mu wiersze, chociaż nie wiem skąd
Tyle mam wierszy i tyle w nich rymów. (2x)

Nie mieszczę się w kartkach swojego notesu,
Przytyła mi cisza, gdy schudły w niej słowa,
Piszę listy bez zwrotnego adresu,
Co jeden pomnę, zaczynam od nowa...

Czasem spoglądam na srebrny widnokrąg,
Który majaczy dymem z kominów,
Czytam mu wiersze, chociaż nie wiem skąd
Tyle mam wierszy i tyle w nich rymów. (2x)