Cztery Pory Miłowania - Twój głos

Twój głos w gitarę wplątał się.
Jak kłos w strun włosach błyszczeć chce.
Nie wiem, jaki wiatr go przywiał -
Od Komańczy czy Oksywia?
Z połonin czy z plaż?
Skąd Twoją ma twarz?
I w co nim ze mną grasz?

Twój głos gitarę moją zna.
Tak los - maestro pewnie chciał.
Spójrz jak zadrżał dłoni listkiem
I poruszył struny wszystkie.
Nad gryf chce się wznieść,
Do snów klucz ma gdzieś,
A nawet kluczy sześć.

Twój głos zaplątał w struny się.
Wciąż go teraz słyszeć chcę.
Lubię tego tembru kolor
I glissando, i tremolo,
Gdy pędzlem belkant
Malujesz świat szant
I ballad z tamtych lat.

Twój głos - do nutek moich rytm.
O włos, a minąłbym się z nim
I tak jak szukają chłopcy,
Szukałbym po gryfach obcych
Tych dźwięków, tych ech,
Mięciutkich jak mech,
Gdzie schował się twój śmiech.

Z nocy tła, z nocy tła
Słychać głosy dwa.
Z nocy tła, z nocy tła
Echo dla nas gra. (2x)

Twój głos
Twój głos
Twój głos
Twój głos
Twój głos