Cztery Pory Miłowania - Człowiek

Człowiek to wymiar, który się trzyma
Dzięki nieswojej grze wyobraźni,
Bo gdyby umiał sam się wydumać,
Szybciej by umarł niż zdążył zbłaźnić.

Człowiek to wymiar, który wytrzyma
Każdą odległość w dobre i podłe,
Tylko Bóg musi serce wymusić,
Że jeszcze ruszyć do przodu głodne..

Człowiek wytrzyma kolejny finał,
Pretekst do postu, zerwanie mostu,
Jakby nie zżynal i nie naginał,
Wytrzyma człowiek, człowiek wytrzyma.

Człowiek wytrzyma życia kryminał,
brak ludzi wielu i wzrok bez celu.
Choćby już wisiał, coś przypomina,
Że ktoś zapisał: "Człowiek wytrzyma".

Człowiek wytrzyma zmrużenie powiek,
Wszystko co zrani, bo znajdzie radość,
Kiedy otwarcie na łez otarcie
Chociaż raz w życiu nadrobi zadość.

Po to się rodzi, żeby łagodzić
Gestem co robi, słowem co powie,
Żeby zrozumiał życia komunał,
Że jednym słowem: Nadzieja - Człowiek. (2x)