Contra Mundum - Już dopala się ogień biwaku

Już dopala się ogień biwaku

1. Już dopala się ogień biwaku,
a nad rzeką unosi się mgła.
Po szwadronie ni śladu, ni znaku,
tylko „Diegtiar” w oddali gdzieś gra. x2

2. Tylko słychać gdzieś bardzo daleko,
jęk szrapneli unosi się wzwyż.
Za urwiskiem tam wije się rzeka,
a za rzeką mogiła i krzyż. x2

3. Pod tym krzyżem, pod drzewem zwalonym,
śnią żołnierze o Polsce swój sen.
Bodaj po to być warto żołnierzem,
by sen cudny przyśnić jak ten. x2

4. Bodaj widzieć padając w ataku,
Polską wolną i czystą jak łza.
Po szwadronie ni śladu, ni znaku,
tylko „Diegtiar” w oddali gdzieś gra. x2