Claudio Capéo - Mourir d'armure

Często mówisz mi, że nie łatwo jest przebić mój pancerz,
Kiedy wszystko niszczeje od zetknięcia się z nim,
Mówisz także, że znudziło ci się moje milczenie,
Że chciałabyś, bym po kilku słowach cię przytulił

To prawda, nie mam wrodzonego daru,
By powiedzieć bardzo ważne rzeczy,
Przyznaję to z łatwością,
Prawdą jest także, że nie przychodzi mi lekko
Okazywać czułość, okazywać uczucia,
Ja skrywam je głęboko wewnątrz piersi

Przyznaję, że jestem gruboskórnym typem,
I prędzej czy później z pewnością
Ty pozostawisz mnie pośród moich ścian,
Ginąc w zbroi,
Przysięgam ci, ja umrę

Często mówisz mi, że czujesz się samotna,
Że ja wracam zbyt późno,
I że jeśli ty odejdziesz,
To nie będzie już przez przypadek,
Ponadto mówisz mi, kiedy się kłócimy
I wpadamy w ślepy zaułek,
Że mężczyzna z tak czarną duszą nie jest ciebie wart,
Jednak ty nie wiesz tego, że dla ciebie
Ja jestem gotów wznieść warownie,
Jestem zdolny zrobić wszystko,
Byś ty pozostała ze mną,
Złamać prawo dwadzieścia tysięcy razy,
Pokonać każdą jedną, jakąkolwiek drogę,
Choć wiem, że nigdy nie będę w stanie spełnić tych obietnic

Przyznaję, że jestem gruboskórnym typem,
I prędzej czy później z pewnością
Ty pozostawisz mnie pośród moich ścian,
Ginąc w zbroi,
Przysięgam ci, ja umrę

Ginąc w zbroi,
Ginąc w zbroi,
Ty pozostawisz mnie pośród moich ścian,
Ginąc w zbroi,
I przysięgam ci, ja umrę