Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Bułat Okudżawa
Popularne teksty
12. Käärijä - Ruoska
Bułat Okudżawa - Błękitny człowiek
Błękitny człowiek
Tekst dodał(a): kl@ud!@
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): brak
Dodaj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): basiabijou
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Oto wszedł już na samą górę,
Wszedł na dachu pochyłość stromą —
Pnie się, pnie się prosto przed siebie
I powiada: - Spieszę do domu.
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
W dole został dach i kominy,
A on kawał nieba już przeszedł.
Dokąd, dokąd, biedny człowieku?
A on swoje: - Do domu spieszę.
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Już i niebo się rozpłynęło —
Wszechświat w ciszy jak w mroku tonie,
Ledwo widać w oddali Ziemię,
Ziemię mniejszą od ludzkiej dłoni.
Obłąkańcze, czy jesteś już w domu?
Gdzie ten dom? Na krawędzi kosmosu?
Kula ziemska do ziarnka zmalała,
Już wypatrzeć jej niemal nie sposób.
Hej, zabłądzisz, zabłądzisz, człowieku!
Hej, doigrasz się tam u góry!
A on dalej wspina się, mruczy:
— Skończcie wreszcie gadać te bzdury!
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Oto wszedł już na samą górę,
Wszedł na dachu pochyłość stromą —
Pnie się, pnie się prosto przed siebie
I powiada: - Spieszę do domu.
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
W dole został dach i kominy,
A on kawał nieba już przeszedł.
Dokąd, dokąd, biedny człowieku?
A on swoje: - Do domu spieszę.
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Już i niebo się rozpłynęło —
Wszechświat w ciszy jak w mroku tonie,
Ledwo widać w oddali Ziemię,
Ziemię mniejszą od ludzkiej dłoni.
Obłąkańcze, czy jesteś już w domu?
Gdzie ten dom? Na krawędzi kosmosu?
Kula ziemska do ziarnka zmalała,
Już wypatrzeć jej niemal nie sposób.
Hej, zabłądzisz, zabłądzisz, człowieku!
Hej, doigrasz się tam u góry!
A on dalej wspina się, mruczy:
— Skończcie wreszcie gadać te bzdury!
Idzie sobie błękitny człowiek —
W rękawiczkach, w czapeczce pociesznej.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Idzie sobie po stopniach schodów
I powiada: - Do domu spieszę.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
| Autor tekstu: |
Bułat Okudżawa / przekład Józef Waczków Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Michał Górny |
| Wykonanie oryginalne: |
Bułat Okudżawa |
| Covery: |
Iga Cembrzyńska |
| Płyty: |
Szkoła tańców salonowych (LP, 1988), Bułat Okudżawa - Ballady (CD), Mój intymny świat (CD, 1999) |
Komentarze (0):