Bułat Okudżawa - Бери шинель, пошли домой

Zimą czy latem — twardej doli
zaznał w piechocie każdy z nas,
lecz skoro wyżyć los pozwolił —
bierz szynel — iść do domu czas!

Wojna nas cięła i kosiła,
aż i jej płomień wreszcie zgasł.
Czwarty rok matka nie ma syna,
bierz szynel, iść do domu czas.

Czy szeregowiec, czy generał,
jest dzieckiem wojny każdy z nas.
Znów świat się w runie poubierał,
bierz szynel, iść do domu czas.

W nasze ulice, bracie miły,
na zgliszcza domów — jeszcze raz
wygnane ptaki powróciły...
Bierz szynel, iść do domu czas.

A ty, co z nocą pod powieką
pod gwiazdą z dykty śpisz, gdzie las,
wstańże, pułkowy mój kolego,
bierz szynel, iść do domu czas.

Bo co ja bliskim twoim powiem?
Skłamię, że los rozdzielił nas?
Jak spojrzę w oczy młodej wdowie?
Bierz szynel — iść do domu czas!

Tłumaczenie: Witold Dąbrowski


Бери шинель, пошли домой

Druhu z piechoty, w dni minione
Lżej było latem iść na front,
Rachunki z wojną już skończone,
Więc szynel bierz i chodźmy stąd!

Wojna nas gięła i kosiła,
Wreszcie wypalił się jej lont,
Za synem matka zatęskniła,
Więc szynel bierz i chodźmy stąd!

W popioły ulic, w domów wraki,
Choć wciąż w powietrzu zgliszczy swąd,
Znów, bracie, powróciły szpaki,
Więc szynel bierz i chodźmy stąd!

Zamknąłeś oczy w martwej ciszy,
Pod lichą gwiazdą śnisz swój port,
Obudź się, wstawaj, towarzyszu,
Swój szynel bierz i chodźmy stąd!

I cóż ja powiem twoim dzieciom,
Przed wdową stając jak na sąd,
Że ślepy los dni twoje przeciął?
Swój szynel bierz i chodźmy stąd!

Dziś w każdym z nas jest wojny dziecię,
Nieważna szarża, ranga, rząd,
Patrz, znowu wiosna jest na świecie,
Więc szynel bierz i chodźmy stąd!

© Tłumaczenie: R.M. Mazurkiewicz