Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Bruce Springsteen
Popularne teksty
Bruce Springsteen - Chimes of freedom
Chimes of freedom
Tekst dodał(a): GumisK
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): akumu tsumi
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): neenae
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Well, far between sundown’s finish and midnight’s broken toll
We ducked inside the doorway, thunder crashin’
As majestic bells of boats struck shadows in the sun
Sayin’, it may be the chimes of freedom crashin’
Flashin’ for the warriors whose strength is not to fight
Flashin’ for the refugees on their unarmed road of flight
And for each and every underdog soldier in the night
We gazed upon the chimes of freedom flashin’
Well, in the city’s melted furnace unexpectedly we watched
With faces hidden here while the walls were tightenin’
As the echo of the wedding bells before the blowing rain
Dissolved into the wild bales of lightnin’
Yeah, tollin’ for the rebel, yeah, tollin’ for the raked
Tollin’ for the luckless, the abandoned and forsaked
Yeah, tollin’ for the outcasts burnin’ constantly at stakes
And we gazed upon the chimes of freedom flashin’
And then through a cloud-like curtain in a far off corner flashed
There’s a hypnotic, splattered mist was slowly liftin’
Well, electric light still struck like arrows
Fired but for the ones condemned to drift or else be kept from driftin’
Well, tollin’ for the searching ones on this speechless, secret trail
For the lonesome haunted lovers with too personal a tale
And for each young heart for each channeled soul misplaced inside a jail
Yeah, we gazed upon the chimes of freedom flashin’
Well, starry eyed and laughin’ I recall when we were caught
Trapped by an old track of vows for the hands suspended
As we listened one last time, and we watched with one last look
Spellbound and swallowed "Has the tollin’ ended ?"
Yeah, tollin’ for the achin’ ones whose wounds cannot be nursed
For the countless, confused, accused, misused strung out ones at worst
And for every hung out person in the whole wide universe
We gazed upon the chimes of freedom flashin’
We ducked inside the doorway, thunder crashin’
As majestic bells of boats struck shadows in the sun
Sayin’, it may be the chimes of freedom crashin’
Flashin’ for the warriors whose strength is not to fight
Flashin’ for the refugees on their unarmed road of flight
And for each and every underdog soldier in the night
We gazed upon the chimes of freedom flashin’
Well, in the city’s melted furnace unexpectedly we watched
With faces hidden here while the walls were tightenin’
As the echo of the wedding bells before the blowing rain
Dissolved into the wild bales of lightnin’
Yeah, tollin’ for the rebel, yeah, tollin’ for the raked
Tollin’ for the luckless, the abandoned and forsaked
Yeah, tollin’ for the outcasts burnin’ constantly at stakes
And we gazed upon the chimes of freedom flashin’
And then through a cloud-like curtain in a far off corner flashed
There’s a hypnotic, splattered mist was slowly liftin’
Well, electric light still struck like arrows
Fired but for the ones condemned to drift or else be kept from driftin’
Well, tollin’ for the searching ones on this speechless, secret trail
For the lonesome haunted lovers with too personal a tale
And for each young heart for each channeled soul misplaced inside a jail
Yeah, we gazed upon the chimes of freedom flashin’
Well, starry eyed and laughin’ I recall when we were caught
Trapped by an old track of vows for the hands suspended
As we listened one last time, and we watched with one last look
Spellbound and swallowed "Has the tollin’ ended ?"
Yeah, tollin’ for the achin’ ones whose wounds cannot be nursed
For the countless, confused, accused, misused strung out ones at worst
And for every hung out person in the whole wide universe
We gazed upon the chimes of freedom flashin’
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniedaleko pomiędzy zachodami słońca kończysz o północy bić w dzwon
chowamy się w bramie rozbijając grzmot
jak dumne błyskawice rażone cieniem dźwięków
wydają się dzwonić błyskającą wolnością
błyszczą dla wojen których siłą nie jest walka
błyszczą dla uchodźców na bezbronnej drodze lotu
dla każdego słabszego żołnierza w nocy
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
W miejskim stopionym palenisku nieoczekiwanie patrzymy
z ukrytym wyrazem twarzy przez pewien czas na ściany które się zacieśniały
jak echo dzwonów weselnych przed zdmuchnięciem przez deszcz
rozpuszczające się wewnątrz dzwonów oświetleniowych
wydzwaniające do rebelii, wydzwaniające do ostrzeliwania
wydzwaniające dla nieszczęsnych , porzuconych i opuszczonych
bije w dzwony dla wygnańców, płonących bezustannie na stosie
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
poprzez wściekłość mistycznego wbijana na dzikim obrywającym gradzie
niebo spękane poezją w nagim cudzie
te przylegające kościelne dzwony grające w oddali na wietrze
pozostawiają jedynie dzwony oświetlające ten grzmot
uderza dla subtelnych uderza dla uprzejmych
uderzające dla opiekunów i obrońców umysłu
i nie zakładających się malarzy poza ich właściwym czasem
poprzez dzikie katedry wieczorny deszcz wysnuwa opowieści
dla rozebranych bezimiennych form nie mających swego miejsca
dzwoni dla języków bez swojego miejsca by przynieść ich myśli
wszystko jest brane za niepodlegającą zmianą sytuację
dzwoni dla głuchych i niewidomych, dzwoni dla niemych
dzwoni dla sponiewieranych, osamotnionych matek, błędnie uznanych za prostytutki
dla zakazanych występków, ściganych i oszukujących przez pasję
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
Chociaż chmury są białymi firankami w odległym błyszczącym zakątku
i hipnotyczną bryzgającą mgłą która powoli unosiła się
elektrycznym światłem nadal uderzającym jak strzały, płonące dla kogoś
skazanymi na dryfowanie
dzwoni dla poszukujących ich niewypowiedzianych szlaków
dla samotnych serc kochanków ze zbyt osobistą baśnią
i dla każdej nieszkodliwej, łagodnej duszy błędnie osadzonej w więzieniu
wpatrującej się na dzwon błyszczący wolnością
Gwiaździste oczy i śmiech jako odwołanie kiedy jesteśmy złapani
Uwięzienie bez ścieżki w godzinach ich powieszenia
jak słuchamy siebie po raz ostatni patrząc naszym ostatnim spojrzeniem
zaczarowanie i pochłonięci aż do ostatnich rozbrzmiewających dzwonów
bije w dzwony dla zbolałych których rany nie mogą być wyleczone
dla niezliczonych zdezorientowanych, oskarżonych, dla tych z którymi źle się obchodzą, rozstawianych każdego i gorszego
i dla każdej powieszonej osoby w całym szerokim wszechświecie
wpatrujących się na dzwon błyszczący wolnością
[tłumaczenie nie moje.]
chowamy się w bramie rozbijając grzmot
jak dumne błyskawice rażone cieniem dźwięków
wydają się dzwonić błyskającą wolnością
błyszczą dla wojen których siłą nie jest walka
błyszczą dla uchodźców na bezbronnej drodze lotu
dla każdego słabszego żołnierza w nocy
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
W miejskim stopionym palenisku nieoczekiwanie patrzymy
z ukrytym wyrazem twarzy przez pewien czas na ściany które się zacieśniały
jak echo dzwonów weselnych przed zdmuchnięciem przez deszcz
rozpuszczające się wewnątrz dzwonów oświetleniowych
wydzwaniające do rebelii, wydzwaniające do ostrzeliwania
wydzwaniające dla nieszczęsnych , porzuconych i opuszczonych
bije w dzwony dla wygnańców, płonących bezustannie na stosie
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
poprzez wściekłość mistycznego wbijana na dzikim obrywającym gradzie
niebo spękane poezją w nagim cudzie
te przylegające kościelne dzwony grające w oddali na wietrze
pozostawiają jedynie dzwony oświetlające ten grzmot
uderza dla subtelnych uderza dla uprzejmych
uderzające dla opiekunów i obrońców umysłu
i nie zakładających się malarzy poza ich właściwym czasem
poprzez dzikie katedry wieczorny deszcz wysnuwa opowieści
dla rozebranych bezimiennych form nie mających swego miejsca
dzwoni dla języków bez swojego miejsca by przynieść ich myśli
wszystko jest brane za niepodlegającą zmianą sytuację
dzwoni dla głuchych i niewidomych, dzwoni dla niemych
dzwoni dla sponiewieranych, osamotnionych matek, błędnie uznanych za prostytutki
dla zakazanych występków, ściganych i oszukujących przez pasję
wpatrując się na dzwon błyszczący wolnością
Chociaż chmury są białymi firankami w odległym błyszczącym zakątku
i hipnotyczną bryzgającą mgłą która powoli unosiła się
elektrycznym światłem nadal uderzającym jak strzały, płonące dla kogoś
skazanymi na dryfowanie
dzwoni dla poszukujących ich niewypowiedzianych szlaków
dla samotnych serc kochanków ze zbyt osobistą baśnią
i dla każdej nieszkodliwej, łagodnej duszy błędnie osadzonej w więzieniu
wpatrującej się na dzwon błyszczący wolnością
Gwiaździste oczy i śmiech jako odwołanie kiedy jesteśmy złapani
Uwięzienie bez ścieżki w godzinach ich powieszenia
jak słuchamy siebie po raz ostatni patrząc naszym ostatnim spojrzeniem
zaczarowanie i pochłonięci aż do ostatnich rozbrzmiewających dzwonów
bije w dzwony dla zbolałych których rany nie mogą być wyleczone
dla niezliczonych zdezorientowanych, oskarżonych, dla tych z którymi źle się obchodzą, rozstawianych każdego i gorszego
i dla każdej powieszonej osoby w całym szerokim wszechświecie
wpatrujących się na dzwon błyszczący wolnością
[tłumaczenie nie moje.]
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Bob Dylan Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Bob Dylan |
| Rok wydania: |
1964 |
| Wykonanie oryginalne: |
Bob Dylan (August 8, 1964) |
| Covery: |
Bruce Springsteen (August 1988). |
| Płyty: |
Darkness Tour (1978–1979), The Rising Tour (2002–2003) |
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):