Bronisław Pawlik - Zagadnienie krasnoludków

Patrzycie na mnie podejrzliwie
Nikt rozszyfrować mnie nie umie...
No, kto ja jestem, waszym zdaniem:
Porządny człowiek? krasnoludek?

Troszeczkę jestem za wysoki
A krasnal winien być malutki...
Lecz przecież u nas ludzie rosną
A cóż dopiero krasnoludki!

Ten mój garnitur wieczorowy
Niektórych w błąd wprowadza jeszcze...
Lecz przecież większość krasnoludków
Na co dzień nosi znacznie lepsze!

Po prostu wszystko tak się zmienia
Że krasnoludka żaden dzisiaj
Nie rozpoznałby rzeczoznawca
Nawet Sierotka by Marysia!

I ja podobne mam problemy
I też nie zgadnę, chyba cudem...
Ostatnio dręczy mnie dylemat:
Dziewoński - Dudek... Krasnoludek?

Albo, na przykład, teraz nie wiem
Jakie mej pieśni będą skutki
Jeżeli siedzą tu na sali
Jakieś ważniejsze krasnoludki...

Przed tym, co powiem, chciałbym zastrzec:
Nie piłem ani kropli wódki!
Nikomu nie chcę się podlizać
Lecz bardzo lubię krasnoludki!

Choć tradycyjnie krasnoludek
Pomagał ludziom po cichutku
Ja, mimo wszystko, jako człowiek
Wolę pomagać krasnoludkom!

Królewnie Śnieżce pomagały
Aż trafił szlag Królewnę Śnieżkę
Nie wierzę w bajki happy endzik
Jakoby ożyć miała... Przeszczep?

Więc jestem za krasnoludkami
Tak jakbym sam był krasnoludkiem
Choć czasem coś mnie, aż mnie świerzbi
By krasnoludka kopnąć w pupkę!