BRÍET - Djúp sár gróa hægt

Manstu fyrsta flugtakið
Manstu fyrsta snertingin kossinn upp á þaki
Nóttin horfði grafkyrr
Manstu þunga sorgin
Manstu öll ljótu orðin, ég meinti ekkert af þeim
Ég var týnd og alein
Hvort stingur meira
Að halda í það sem var eða kveðja og sleppa
Spyr en hef ekkert svar
Tvö þúsund tár sem ég valdi sjálf
Ég gekk í burt
Þegar við þurftum hjálp
Reyni að segja sjálfri mér við hefðum ekkert geta gert
En það eina sem ég á eftir er minningin og sektarkennd
Og djúp sár sem að gróa hægt
Endalausar hugsanir
Hvað var það sem truflaði get ég tekið til baka
Ný orð og önnur saga
En hvað myndi breytast
Ef ég tæki mig til og ég snéri aftur við
Spyr en hef ekkert svar
Tvö þúsund tár sem ég valdi sjálf
Ég gekk í burt
Þegar við þurftum hjálp
Reyni að segja sjálfri mér við hefðum ekkert geta gert
En það eina sem ég á eftir er minningin og sektarkennd
Og djúp sár sem að gróa hægt